De reden waarom je geen duidelijk antwoord krijgt, is omdat het afhangt van de situatie ter plekke, namelijk de temperatuur van de grond onder de betonplaat. Als dat de betonplaat van een kelder is op -3 ondergrond ... dan zal dat bijvoorbeeld constant 8 graden zijn. Dan is het temperatuurverloop in de isolatie van bv. 18 graden in de kelder naar 8 graden in de grond.
- Heb je een droge kelder die wat verlucht is met RV 50%, dan ligt de dauwpunttemperatuur (die waarop condens ontstaat) op 7,4 graden.
- Is het een natte kelder met RV 70%, dan ligt de dauwpunttemperatuur op 12,4 graden.
In het eerste geval heb je geen (risico op) condens in je isolatie (dauwpunttemperatuur wordt nooit bereikt), in het tweede geval ligt het dauwpunttemperatuur wel in je isolatie (want de isolatie koelt af van 18 graden aan de binnenkant naar 8 graden grondtemperatuur aan de onderkant = betonplaat die op grondtemperatuur is).
In het geval dat een vloerplaat is van een huis op het gelijkvloers, dan zijn de temperatuurverschillen natuurlijk een pak groter: de grondtemperatuur en die van de betonplaat zal meer varieren (je zit, ik zeg maar iets, bv. maar 10 of 20cm diep in de grond... ), die temperatuur zal lager liggen... dus het risico op condens zal veel groter zijn. Bovendien is dan de luchtvochtigheid aan de leefkant ook vaak hoger (hangt beetje af of die ruimte geventileerd is of niet).
Randbemerking: luchtvochtigheid in de leefruimte doet er ondanks de dampdichte folie die je tussen isolatie en de leefruimte steekt, wel toe -- geen enkel dampdichte folie is perfect, er zitten fouten in, ... waardoor er toch damp lekt van de vochtigere lucht in de leefruimte naar de "drogere" lucht = de isolatie (meer bepaald: de lucht in de isolatie). Om die reden is worst case de RV tussen de isolatie gelijk aan die van de leefruimte.
Lang verhaal kort: minerale wollen zijn over het algemeen niet zo geschikt om als vloerisolatie te gebruiken naar de vaste grond toe. In de opbouw die jij beschrijft, zit die minerale wol overigens gevangen tussen 2 dampdichte lagen (beton+PE aan onderkant, en aan de bovenkant nog eens een damprem). Als er condens is, kan die nooit weg (en zelfs als die isolatie perfect luchtdicht afgesloten is, komt er nog vocht in de lucht die in de isolatie zit door de houten balken die vocht bevatten).
Randbemerking: bij muren en daken is minerale wol dan wél weer geschikt omdat die daar normaal gezien naar buiten kan uitdrogen (via spouw in de muur of via onderdak).
Om die reden gebruikt men normaal gezien isolatie die niet gevoelig if voor vocht in vloerplaten of kelders, bv. EPS/XPS/PUR/PIR/PF Resol. Die zijn vaak (of in de juiste vorm) ook drukvast zodat je er geen houten balken voor moet gebruiken.
Mijn suggestie is dan ook naar zo een opbouw toe te werken en heel dat idee met houten balken op betonplaten te vergeten (dat komt volgens mij nooit goed, tenzij het 10 meter onder de grond is); Je kan bv. platen gebruiken en daarop een chape (cementchape gewapend, of anhydrietchape niet gewapend) als dekvloer. Daar kan dan de afwerking op.
Er kan ook een extra akoestische laag voorzien worden indien nodig (maar waarom je die wil gebruiken in de vloerplaat is mij totaal niet duidelijk -- trillingen van buitenaf? Die komen wel via de funderingen en steunmuren binnen... ).