Goede punten van Stefaan, maar toch op eentje inpikken.
6. Hoewel we vaak berichten horen over dat onze kinderen het "slechter" hebben dan wij - iets wat al 20-30 jaar rondzingt - zie ik daar nog niet direct de grote tekenen van. Het hangt er vooral van af wat je ziet als "slechter". Gaat dat over je bewoonbare oppervlakte of je disposable income? Gaat dat over het aantal reizen dat je per jaar maakt of het aantal auto's dat je hebt? Ik denk dat er een zekere verschuiving in waardepatroon tussen generaties is, en dat dat er kan zijn is op zich al een teken van rijkdom denk ik. Dat we niet enkel aan "eten en werken" moeten denken. Wat vroeger "een boerderijke van een keuterboer" was, biedt nu plaats aan 6 appartementen. Maar dat keuterboerke ging geen 2x per jaar op citytrip en 1x op vliegvakantie.
... ik voel me een heel klein beetje aangesproken op dit punt
Ik zie daar absoluut wel de tekenen van. Zeker in mijn eigen situatie. Maar ik ken nog mensen die er de tekenen niet van zien en ook mensen die er de tekenen wel van zien. En dat lijkt heel sterk af te hangen van je eigen situatie alsook van de situatie van je kennissenkring om je heen en waar je je eigen situatie automatisch (gewild of ongewild, bewust of onbewust) aan gaat aftoetsen en vergelijken.
Een aantal van de argumenten herken ik ook als 'klassiekers' die door de generatie boven me worden aangehaald (niet perse naar mij persoonlijk, maar naar mijn generatie):
- dat van aantal auto's hebben. Dat zou je ook kunnen omschrijven als: aantal auto's nodig hebben. Als je met 2 voltijds gaat werken dan kom je al snel in een situatie waarin je 2 auto's nodig hebt. I.t.t. vroeger toen vaak maar 1 van de 2 ging werken, waarbij al snel 1 auto in het gezin voldoet. Voor mij is het geen fun of luxe ding.
- 2x per jaar op citytrip en 1x op vliegvakantie --> dat is nog een argument waar iets voor te zeggen is. dat is "disposable" maar wordt ook regelmatig niet in het breder plaatje gebruikt. Kennissen, ongeveer even oud als mij, werken zich het hele jaar kapot met 2 en gaan inderdaad 2x/j op citytrip en een vliegvakantie. Die hebben dat ook al te horen gekregen. Maar dat is dan ook eigenlijk hun enige vrije tijd die ze hebben voor hunzelf en met hun kinderen. Hun ouders zeggen dan: wij deden dat vroeger niet, maar zij gingen veel minder werken, hadden veel meer vrije tijd thuis en veel meer "quality time" met hun kinderen. En aan dat punt gaan de ouders voorbij en dat gooien ze niet mee in de weegschaal.
En zo zijn er nog een paar klassiekers: "
Moeten de kinderen wel zo vele naar de crèche? Wij hebben jullie vroeger nooit naar de crèche gedaan..." of "
Hebben jullie wel een poetsvrouw nodig? Wij deden dat vroeger altijd zelf..." of "
Het is hier altijd zo rommelig in huis, bij ons was het vroeger altijd piekfijn in orde..." maar ondertussen krijgen wij wel te horen "
Jullie hebben het veel te druk en veel te veel stress, ge moet wat meer ontspannen en rust nemen..."