[rocknsad]

Hallo iedereen,

Best een genante vraag, maar ik ga even mijn situatieschets doen:

35j oud, gezin van 5 (3 kids van 12,11 en 6).

In 2009 (Ik was 20j) kochten ik en mijn vrouw een appartement boven een krantenwinkel... 4 jaar leuk in gewoond. 2 van onze kinderen zijn er geboren. Wat gerenoveerd daarvoor maar buiten problemen met de verwarming af en toe daar graag gewoon.
Daarna de kans gehad om het appartement te verkopen omdat de krantenwinkel eronder werd overgenomen...

Fast forward naar 2013 dan een huis gehuurd omdat we niet overhaast wilden kopen... 1 jaar relatief leuk gewoond aan een goeie prijs. Goeie eigenaar ook. Af en toe wat problemen met een lekke douche, maar al bij al goeie herinneringen gebouwd daar... Was effectief de bedoeling om een jaar maar te overbruggen. We hebben zelfs nog overwogen om deze woning te kopen maar dat hebben we toch beslist om niet te doen.

in 2015 hét huis gekocht waar de dachten te blijven wonen... Rustige buurt... ouder huis wat opgeknapt (elektriciteit, verwarming, isolatie, ...)
Iedereen had een eigen kamer. Toen deden we aan gezins uitbereiding. Helaas was deze woning te klein geworden voor 5 personen. Er was nog een ruime zolder aanwezig, maar je kon hier niet op rechtstaan, plus er was geen vaste trap aanwezig: Conclusie: Te veel kosten/te weinig mogelijkheden om te kunnen blijven wonen en iedereen een eigen kamer te geven.

in 2019 een heel leuke woning gevonden. Helemaal onze stijl... Plaats ten over ( 6 slaapkamers ). Wat opgefrist naar onze zin, wat leuke aanpassingen gedaan, vocht laten behandelen (was even een verassing, maar geen problemen mee ondervonden).
Echter begonnen er toch wat irritaties te komen... We hadden deze woning gekocht als er wegenwerken waren... We waren er ons van bewust dat dit een iets drukkere weg was, maar een echte steenweg van zwaar verkeer waardoor de kinderen dagelijks om 5u wakker waren. geen privacy in de tuin (inkijk appartement van de buren) ... Deden ons soms twijfelen, maar we hebben nooit echt het gevoel gehad dat we er weg MOESTEN...

Echter na 3 jaar in deze woning een woning te koop gezien in de straat van het huis uit 2015. Ogenschijnlijk instapklaar... Enkel nog zolder in te richten naar onze zin om 4 slaapkamers te kunnen hebben... De puzzelstukken vielen op zijn plaats... Dit huis gaf ons bij bezoek een wauw gevoel. Was juist in een hittegolf, maar we zagen alles al voor ons... Klein tuintje het enige nadeel...

Deze woning dus gekocht. Buurt is nog steeds even leuk. Onze huidige buur is wat minder joviaal als diegene verder in de straat, maar kom... Wij laten hem gerust en hij ons doorgaans ook... Geen slechte ervaringen op dat vlak.

Dit is nu de woning waar ik over spreek waar we nu dus momenteel in wonen...
Ingetrokken in juli 2022. De eerste paar maanden ging alles prima... Maar er begonnen toch wat dingen op te vallen... Elektriciteit was niet conform (wat we wel wisten op zich) maar deed soms rare dingen (uitvallen bij veel vebruik, flikkerende lampen, ...) Moet momenteel nog opgelost worden, maar is nu wel stabiel.

Dak was geïsoleerd en volgens keurder EPC attest niets mis mee... Echter wat we niet wisten is dat dit over PUR isolatie rechtstreeks op dakpannen gaat... Dit werd door vele dakwerkers enorm raar bekeken... Als er ooit een probleem is, kan je geen dakpan vervangen, maar moet ineens alles eruit.

Spijtige zaak, maar bon, dakpannen zien er nog goed uit... Op zich dus wel nog jaren zonder zorgen dachten we... Dus dan maar de zolder gaan renoveren.

Alles in de gyproc, alles mooi gepleisterd erna. Electriciteit voorzien, vloeren, deuren... 15K in de zolder gestoken... En wat raad je... in de winter water binnen langs de dakpannen op de nieuw gerenoveerde zolder... Enkele pannen volledig in 2 gebarsten na de strenge -10° celcius weken in december...
Daar gaan onze mooi afgewerkte slaapkamers dus...

Na advies inwinnen... Offerte getekend voor een nieuw dak. Daar zijn ze sinds begin maart aan bezig nu...

Dat verloopt heel stroef. De aannemer wist waar hij aan begon, maar de afbraakwerken zijn rampzalig werk... Veel van de nieuwe gyproc/plaatser beschadigd door rondvliegende dakpannen, ...

Daar bovenop is er door de dakwerken nog een ander probleem boven gekomen... Een hoek op het tussenverdiep staat goed beschimmeld en zelf nog vochtig ter hoogte van de dakgoot... Hier was renovatievlies over geplaatst, dus viel het zo niet op... Echter door de regen van voorbije weken inspecteerde ik de woning geregeld, en is dit aan het licht gekomen... Volgens de buurman een oud probleem die niet opgelost raakte... Een van mijn grote angsten is schimmel in huis, aangezien onze jongste zoon van 6 een astma patient is die dagelijks puft, en snel ziek is...
Voor hem hou ik altijd alles zo optimaal mogelijk in de gaten: Luchtontvochtiger, vochtigheidsmeters, laten ventileren,... maar schimmel heb ik niet zelf in de hand...

In principe heb ik alle schimmel kunnen verwijderen, komt er een nieuwe dakgoot en zou het probleem op zich moeten verholpen zijn dan...


Maar door heel deze situaties ben ik dus ook erbovenop nog eens mentale problemen gaan ontwikkelen... Eerst mild... Nergens zin meer in... Kortaf tegen kinderen, gestopt met jarenlange hobby's, geen zin meer om sociaal te zijn...

Maar sinds vorige week heeft dit helaas een piek bereikt...

Het klinkt als banale problemen, dat weet ik, maar vorige week heb ik blijkbaar even een blackout / "weg van de wereld" (Ik had het zelf eerder omschreven als Psychose) ervaring gehad. In de zin dat ik blijkbaar mezelf zat te pijnigen en te huilen/roepen... zonder dat ik te kalmeren was... Een zenuwinzinking?
Ik weet hier zelf niets meer van, en heb dit in mijn geheugen ook niet actief meegemaakt... Maar mijn vrouw was gelukkig wel thuis... Natuurlijk zijn we bij de dokter beland, en krijg ik nu medicatie voor milde depressie klachten... Deze lijken voorlopig amper aan te slaan.

Alles blijft in mijn hoofd malen... Piekeren... Doemdenken,... met als hoofdreden deze woning... Als ik ergens ben, en het begint te regenen, wil ik naar huis om te gaan kijken of alles oke is... Als ik thuis ben... Wil ik er eigenlijk weg...
Ook heb Ik constant gedachten als 'stopt dit ooit wel?', 'komt dit dak in orde? Wat als het vannacht regent?, ..." of "Gaat dat schimmelprobleem opgelost zijn"

en dan heb ik het nog niet over de werken die nog moeten gebeuren (plat dak herleggen, elektriciteit conform krijgen)...

Door het nieuwe dak ook extra lening moeten aangaan, en ons spaargeld is aardig op aan het geraken...

Kortom... Tussen mij en deze woning lijkt er iets "gebroken" en ik ben bang dat dit nooit meer goed komt...

Ik overweeg oprecht om na de dakwerken de woning te koop te zetten, en met het gezin te gaan herbronnen in een stads-appartement (een levensstijl die we in onze dromen altijd hadden willen hebben, als de kinderen ouder zijn of zelfs uit huis zijn).

Hoewel dit belachelijk vroeg is (8 maand in de woning) lijkt dit voor mij de beste oplossing om mentale rust te vinden... We hebben in de vorige woningen altijd wel "zorgen" gehad, maar dat hoort bij een huis... Maar in dit huis is het voor mij niet meer draagbaar...

Echter zijn we bang voor reacties van de mensen rondom ons. Na een historie van 4 keer verhuizen in 15 jaar nog eens... Beetje wispelturig...

Ook weet ik niet goed wat voor financiële kater dit kan inhouden... Hoewel deze woning een reële waarde heeft van ongeveer 280k en we gerust daarvoor, of zelfs voor minder, wel iets anders vinden als we eerlijk zijn, is dit toch ook iets waar we rekening mee moeten houden... Dan bedoel ik vooral qua notariskosten, ...
Dat we het geld van de verbouwingen al kwijt zijn, is ondertussen al doorgedrongen...


Mijn vrouw steunt me enorm, ook voor haar zijn al deze tegenslagen een moeilijke noot om te kraken... Daar komen mijn mentale problemen nog eens bovenop...


Een concluderende vraag heb ik eigenlijk niet echt... Maar wat meningen/advies zijn altijd welkom... Want ik zie het even niet meer...

 

[fido]

Voel met je mee. Goed dat je hier langskomt, morele steun is hier niet altijd de sterkste kant, maar hopelijk komen er wat nuttige adviezen.
Heb ooit ook een "slechte relatie gehad met een huis", door toedoen van anderen werd het een berg die niet te overzien leek en op sommige momenten was het alsof het huis op mij viel. Ik probeerde er op die momenten niet te veel te zijn, maar dat was in mijn geval ook goed mogelijk.
Ik lees bij jou ook de verantwoordelijkheid voor je gezin die een grote rol speelt. Is het mogelijk (letterlijk) wat afstand te nemen tijdens de werken (zoals jullie deden met het huurhuis).
Bij mij heeft het geholpen dat ik de pijnpunten opgelost kreeg en vooral in de tuin kon ik mijn hart leggen (ben dan ook een planten-mens).
Uiteindelijk had ik er opnieuw een goed gevoel bij, toch verkocht en een van de kandidaat kopers vroeg: hoe is het mogelijk dat de tuin zo fantastisch is en het huis totaal niet. Ik kon geen beter compliment krijgen
Ik hoop dat er bij jou ook een keerpunt komt als de toestand van het huis verbetert ipv achteruit gaat.

Niets van aantrekken van wat anderen denken als je opnieuw wil verkopen. Desnoods geef je het een draai: bv. een niet te missen opportuniteit om opnieuw te verkopen.

Je kan vrijblijvend de situatie uitleggen aan de notaris en laten berekenen waar je aan toe bent. Ik heb zelf al zeer nuttige adviezen gekregen van mijn notaris met oplossingen waar ik zelf nog niet was opgekomen.

Een eerder topic met misschien wat bruikbare info:

Spijt aankoop woning

Dag iedereen, Ik heb onlangs een woning aangekocht waar ik reeds enkele maanden in woon. Ik besef nu dat ik heimwee heb naar mijn oude buurt en hier maar moeilijk kan aarden. De straat is veel drukker dan eerst gedacht en er blijken ook veel meer renovatiewerken nodig aan de woning, wat mij...

www.bouwinfo.be

 

[bert2]

Ik kan me best inbeelden hoe de TS zich voelt. Bij mij was er op een bepaald moment ook iets geknakt tijdens de bouw. (ook even aan de antidepressiva gezeten, maar het effect daarvan merk je op dat moment zelf niet zo goed)

Mijn advies: nu zie je alles negatief. Neem even geen grote beslissingen. Of je nu wil blijven of verkopen, dat dak moet eerst opgelost. Ik heb niet gehoord dat de aannemer onbekwaam is, dus dat zal wel in orde komen. En die goot laat je ook vervangen.
Daarna bekijk je het even. Maar grote kans dat je dan weer een veel positiever beeld hebt van het huis.

 

[Tomvdw]

Vergeet zeker niet dat afgelopen maanden december, januari en februari heel donker geweest zijn. Dat helpt niet voor de mentale toestand van de mens.
Geef het nog even, ga buiten als je kan. Richt je tuin lekker gezellig in zodat je kan genieten van de vrouw en 3 kinders bij een bbq. Vrienden erbij, of met de buren. Gezellig samenzijn en is lekker doorzakken.

Enkel medicatie gaat je niet helpen, je hebt een huisarts die er weinig van bakt. Zoek een huisarts die ook bezig is met mentale gezondheid, enkel pillen voorschrijven is jaren 80-90, je moet ook begeleiding hebben
Zoek een goede psycholoog, iemand waar je een klik bij hebt. Het kan perfect dat je na 4-5 gesprekken geen klik vindt, zoek iemand anders dan! Ga alleen, of met je vrouw na enkele keren. Na erover te spreken met je psycholoog kunnen zelfs je kinderen eens meegaan.

 

[Mario_]

Tom haalde het al aan, zoals we hier soms klussers aanraden om een professional erbij te halen, zijn er die ook voor mentale problemen. Meer en meer voorkomend in onze maatschappij.
Hoe jij je voelt, wat je gedachtengang is,.... Hoe jij het ervaart....
Het positieve missen.
Want rationeel gezien, een leuk gezin, een vrouw die jou steunt, en een plek waar je voor minder dan 300k een gezinswoning kan kopen....daar zijn er menig jaloers op.
Terug de mooie dingen in het leven zien. Relativeren,...
Makkelijker gezegd dan gedaan.
Door hier jou verhaal te doen, toon je dat je het beseft en zoekt naar een oplossing. Toch een belangrijke factor.
Zoek die medische hulp bij de correcte persoon, want pilletje gaan jou minder helpen dan een goed gesprek met een psycholoog. Medicatie behandeld enkel de symptomen, niet het probleem

 

[Thundernimf]

Neem vooral de tijd. Ik begrijp dat het moet aanvoelen alsof de verkoop van deze woning een instant oplossing zal zijn, maar vanop een afstand bekeken, vrees ik dat je niet onmiddellijk die verlossing zult vinden. Zoals je zelf aangeeft, heb je op het moment tunnelvisie. Het is moeilijk om nog positieve zaken te herkennen in het huis, je hoofd zit vol zorgen, dus val je terug op bekende wegen (vorige woningen). Er is echter een reden waarom je er destijds voor hebt gekozen verder te gaan die je nu niet meer goed kan laten doordringen.

In dit specifieke geval zou ik een aantal zaken ondernemen.
1) zoek een dokter die niet enkel pillen voorschrijft, symptoombestrijding is achterhaald. Jezelf uit een moeilijke situatie halen, kan zeker helpen, maar is nooit louter en alleen een oplossing, hoogstens een hulpmiddel. Onderschat dus niet de tijd die je hieraan moet besteden.
2) informeer je bij de notaris. Die geeft je objectieve informatie over de financiele kant van het plaatje. Zonder centen gebeurt er niets. Als deze reeds aangeeft dat je financieel vastzit, moet je je toekomstplannen daarop afstemmen.
3) neem afstand. Letterlijk. Kijk of het mogelijk is om een periode even tot rust te komen elders.
4) ga samenzitten met het hele gezin. Kinderen beseffen meer dan we ze vaak krediet geven. Verhuizen kan dan wel aanlokkelijk klinken, het kan evengoed een grote wig blijken.

Een paar punten om te zeggen, probeer de beslissing zo objectief mogelijk te nemen en maak een verkoop niet tot de absolute oplossing. Eventuele tegenslagen die dan moesten volgen, duwen je dan enkel dieper in de put.

 

[Roja92]

Niet zo extreem, maar ik herken het gevoel ook. Wij hebben op een relatief jonge leeftijd een nieuwbouw laten zetten. Nu ik zelf enkele jaren ouder en hopelijk wijzer ben, heb ik al ongelooflijk veel bijgeleerd m.b.t. bpuwtechnische toestanden.

Helaas ben ik van nature ook een doemdenker en zie ik nu alleen maar het slechte aan het huis: welfsels met (theoretisch) veel te grote gaten in geboord, plat dak heeft al eens een keer gelekt, dakrand hellend dak niet proper gemetseld waardoor al eens een vogel ONDER het onderdak wou nestelen, ...

Door mijn perfectionisme en ergens ook het constant vergelijken me hoe een perfect huis (ook volgens dit forum) moet worden gebouwd, ga ik constant op zoek hier naar "bouwfouten" en zie ik het huis al half instorten of denk ik al dat er onbetaalbare kosten gaan vallen in de toekomst.

Terwijl in de praktijk wss 90% van de mensen dergelijke fouten niet zien/kennen, terwijl er overal wel fouten zijn gebeurd ergens, en zich ook van geen enkel kwaad bewust zijn.. en wss nog terecht ook!

De oplossing op je mentale probleem ken ik niet, maar ik kan je alleen maar de raad geven om je te focussen op het belangrijkste in je leven en dat is jouw gezin. Houdt dat in dat je mss een andere woonst moet zoeken? Dan moet je dat vooral niet laten! Wat andere mensen denken, doet er absoluut niet toe!

Puur bouwtechnisch: vertrouw op je dakwerker in dit geval. Als je dit vertrouwen niet hebt, kan je nog altijd een bouwexpert o.d. dit laten controleren.

 

[gvo]

Ja, hier wil ik ook even reageren. Het zijn wat losse maar welgemeende flodders - raap er maar uit op waar je iets mee kunt.

Vooreerst, chapeau dat je dit hier gewoon komt zeggen. Ik hoop dat de reacties van de mede forumbewoners je een hart onder de riem kunnen steken. Immers, over het algemeen heerst hier een stoere "yes we can" mentaliteit, maar je ziet, allemaal mensen, geen Supermannen/vrouwen.

Misschien leg je jezelf in je zoektocht naar het ideale huis een beetje te veel (tijds)druk op.
Geef het huis wat tijd, en geef jezelf wat tijd. Waarmee ik niet wil zeggen dat je jezelf moet gaan overtuigen dat het allemaal wel meevalt of zo. Nee, beslis gewoon om X maand niets te beslissen - er is geen haast mee gemoeid.

Ik denk dat zeer velen, zowel "kopers" als "(ver)bouwers" wel door zo'n twijfelfase gaan. Je hebt een grote beslissing genomen, heel veel geld op tafel gelegd ... en op gegeven moment zakt de euforie en komt de twijfel. Zelf heb ik jaren de stille overtuiging gehad dat ik eigenlijk veel te veel betaald heb voor wat het is. Eigenlijk ben ik pas sinds de coronaperiode terug absoluut overtuigd van mijn aankoop in 2009 ... (15 are op fietsafstand van Antwerpen centrum). Dus op zich : no worries.

Wat wel aandacht vraagt, is je algemene gemoedstoestand. Ik begrijp dat daar wel een alarmbel is afgegaan en je negeert die niet. Groot gelijk. Weer even naar mezelf kijkend : de bouw heeft nooit zo erg aan me geknaagd, maar 10 jaar eerder heb ik wel door omstandigheden zeer diep gezeten - inclusief medicatie en therapie. Wat ik daaruit mee heb genomen :
- onze hersenen en gevoelens zijn uiteindelijk een biologisch proces. Dat kan in onbalans geraken, en moet dan hersteld worden. Met medicatie en/of therapie en/of whatever. Niet flauw over doen. Als je bloedarmoede hebt, ga je ook naar een dokter.
- jaag er u niet in op. Aanvaard dat het een tijdje gaat duren.
- we worden beter in hetgeen we trainen. Dat geldt dus helaas ook voor negatieve denkpatronen. Dit kan trouwens ook weer puur wetenschappelijk verklaard worden, verbindingen in je hersenen die frequent gebruikt worden, worden sterker zodat ze weer sneller naar voren komen ... een beetje zoals het Google algoritme dat ook de meest populaire resultaten versterkt. Ook hier weer : begin gewoon met dat te weten en te aanvaarden.
- HET GAAT ECHT VOORBIJ. En ik durf stilaan toch zeggen "definitief". Is nu meer dan 20 jaar achter de rug voor mij. Enige wat ik er aan overhield, is een verscherpte gevoeligheid als iemand anders richting depressie loopt.
- in de tussentijd: bewegen, bewegen, bewegen. In mijn geval : joggen (runners high werkt echt).

En ik lees ook dat je je wat teruggetrokken hebt uit hobbies en zo. Niet zo'n goed idee (had je zelf al door). Ik heb mezelf aangeleerd om in plaats van "waarom zou ik meedoen (ik ga me toch niet amuseren)" te zeggen, eerder "waarom niet ? (denk ik dat ik me beter ga amuseren als ik niet meega)".

 

[Stefaan Van Slycken]

Ik ben een ervaren stielman, bij de klanten zeg ik ook altijd: "we lossen dat wel op, wees gerust, dat komt wel goed..." (en dat doet het ook).

Ik heb een buitenverblijf in de Ardennen, dat heb ik volledig zelf gerenoveerd, 2 jaar 1 weekend op 2 en vele vakanties daar gaan doorlabeuren. Daar heb ik ook soms met de handen in het haar gezeten, vooral omdat ik daar vaak alleen bezig was en werken moest doen die ik nog nooit (of toch niet op die schaal) gedaan had. Zelfs de gebarsten leien op het dak heb ik zelf vervangen - 't is een hoog dak, heel oude leien, een formaat dat niet meer te krijgen is dus alles zelf kappen.

Na een paar jaar heb ik dan toch het dak door een professional laten vernieuwen. Een half jaar later zaten we daar tijdens een regenbui en merkten we dat er muren nat werden, en toen zagen we dat de verf hier en daar al op blazen getrokken was. Toen heb ik me ook een stoel gepakt en gedacht: "waar steek ik gvd mijn tijd in, en zou ik heel dat kot niet beter weg doen", hoewel we daar al veel gelukkige momenten beleefd hadden. Al was dat nu wat minder omdat we met klein'mannen ook niet meer zomaar even over-en-weer reden om heelder dagen te gaan wandelen, alles werd wat "moeilijker", al was 't maar dat je op zondagavond ook niet meer om 23h wil thuiskomen van zo 'n uitstap want de dag erna is het school... Zoals je zegt: het niet meer zien zitten. Nu, die dakwerker is natuurlijk teruggekomen, heeft het lek gevonden (een bepaalde naad in de zink die meer "leefde" door warm en koud dan hij verwacht had, nu heeft hij het anders opgelost en is het al jaren goed).

Maar soms wringt zo 'n kot tegen. Wat later waren het dan weer de afsluitkraantjes op de collectoren van de cv die begonnen te lekken, 't ene na het andere. Nochtans gekocht bij een professionele groothandel. Weeral gevloekt en gesakkerd. Niet voor de prijs van die 24 kraantjes, maar omdat je weet dat je weer eens een dag naar ginder mag rijden om boel te gaan repareren, in plaats van om in de bossen te wandelen en u te amuseren. En daarna was 't weer de SMS-module waarmee ik op afstand de chauffage kon aanzetten... weeral zoeken wat het probleem is, en dat is dan nog allemaal in zaken die ik zelf geplaatst heb.

Maar ik heb al vloekend en grommend doorgezet, en dat heeft toch ook vrij lang geduurd, waarbij de leuke weekendjes ginder om de paar keer weer ogenschijnlijk teniet gedaan werden omdat er godverdevlammenstemiljaardegloeiendedju weeral iets haperde. Nu ga ik niet te luid roepen, maar ondertussen is de lijst mankementen weggewerkt, en geniet ik er weer van om naar daar te gaan. En als er nog eens iets mankeert - gelukkig meestal kleinigheden - dan is dat ondertussen geen reden meer om te voelen alsof het "altijd iets" is.

Ik had ook een eigen woning, die wat te klein werd omwille van kinderplannen, en origineel was mijn idee: we zetten een nieuwbouw, en ik zet die oude woning in orde om te verhuren, die betaalt zichzelf af met winst bij... Het meeste was al gedaan: CV, ramen, elektriciteit, dak al (een deel) geïsoleerd... Maar toen ik goed begon te kijken wat er eigenlijk allemaal nog moest gebeuren om die woning naar woonnormen van nu te krijgen voor een gezin, zag ik het niet zitten. Om een voorbeeld te geven: geen isolatie in het plafond (tussen de balken) van de living, dus als er beneden gesproken werd hoorde je boven elk woord. Geen probleem als je met 2 bent, die keer dat er mensen langskomen blijf je toch alletwee beneden... Maar als je dat wil verhuren dan moet dat toch in orde zijn. En tegels van 't terras die loskwamen, en dit, en dat, enzovoort... Enfin, ik vond dat een heel tof huis, mooi geveltje, graag gewoond, maar vooral omdat je zonder gezin met minder mensen en eisen rekening moet houden... en ik ben blij dat ik ze verkocht heb. De massa winst heb ik er zeker niet op gemaakt, maar ik heb wel 10 jaar "gratis" gewoond...

Wat wil ik nu zeggen? Eigenlijk ook niet zo veel, 't is meer een "sympathie"-verhaal, je bent zeker niet de enige en zeker geen sukkelaar die moet opkijken naar "van die gasten die alles kunnen", want ik ben iemand die volgens veel kennissen en vrienden ook (van)alles kan, maar ik zit vaak te vloeken en me af te vragen waarom ik geen bureaumanneke met 2 linkerhanden kan zijn

Wat ik je wel zou aanraden is om niet alleen bij jezelf te rade te gaan over toekomstplannen en waaraan je waarde hecht: je hebt een gezin dat je wellicht wil ontzien, maar dat er misschien niet op zit te wachten om nog eens te verhuizen - of misschien juist wel. Daarover moet je rustig en duidelijk kunnen spreken.
Of wat je ook zou kunnen doen - iets wat ik voor mezelf vaak doe, soms in mijn hoofd, soms op papier - is lijstjes maken met pro's, contra's, en eventueel ook baten en kosten. Dat geeft je de kans je gedachten te ordenen. Ik ken dat, dingen die blijven malen en draaien; soms sta ik op afschuwelijke uren op omdat ik in mijn bed toch maar lig te draaien en zet ik een paar dingen op computer of op papier, kruip ik daarna terug in bed, en moeten ze me de morgen daarna wakker maken.

Eventueel kan je aan je vrouw en eventueel kinderen ook vragen om, onafhankelijk van jou, een lijstje te maken, met een antwoord op een aantal vragen waar je mee zit. Laat ze zo open mogelijk.
- Woon je graag op deze plek?
- Hoe tevreden ben je met het huis, moesten alle problemen opgelost zijn?
- Als we een ander huis zouden zoeken, wat wil je dan anders dan hier?...

Enfin, 't is maar een idee om wat zaken te ordenen.
Het kan soms ook al eens een goede oefening zijn - mits je tijd hebt - om effectief eens de oefening te maken wat het je zou opleveren (of juist niet) als je je woning verkoopt en iets anders zoekt. Vraag bijvoorbeeld eens aan je vrouw/gezin om eens op immoweb te kijken wat zij interesant vindt - en laat desnoods de aankoopprijs even buiten beschouwing. Jij doet hetzelfde, selecteer 5 huizen waar je jezelf ziet wonen, en neem ook hun ligging mee in het achterhoofd. Echt de woning die jij nu zou kopen en waar je heen zou verhuizen als je ze zonder opleg kon ruilen voor je huidige huis. Leg dat al eens naast elkaar en bekijk waar je uitkomt. Ik verkies dat boven samen op een scherm kijken, want dan merk je al direct aan elkaars "uhuh" of "mwoh" dat het het discussiëren niet waard is.
Als jullie op dezelfde lijn zitten, dan kan je de rekening eens maken. Eventueel al eens een immoman langs laten komen naar jullie woning om een realistische schatting te maken... Dan kan je zien of je met iets realistisch bezig bent, of of je aan het dromen bent.

Nu, ik kan blijven klappen, maar dan moeten we misschien eens op café gaan ;-)
Omdat je vernoemt dat je in bepaalde zaken helemaal geen zin meer hebt: dan kan ook tijdelijk zijn, er zijn misschien alternatieven, nieuwe hobby's... Wegens verhuis/veranderende interesses/... heb ik sommige goeie vrienden van vroeger al héél lang niet meer gezien, en bij sommige merkte ik dat er ook van hun kant niet echt motivatie was om elkaar weer te zien... Ik heb dan zelf initiatief genomen en een paar mensen gecontacteerd die ik via facebook of heel af en toe nog wel eens zag, voor een babbel hier of daar. Bij een stuk of 2 is dat héél goed uitgedraaid, en in plaats van te kniezen over mensen "waar het nooit mee lukt om af te spreken" heb ik er nu waar het af en toe mee lukt en waar ik me soms beter bij voel dan bij vorige babbelgenoten...
Ik vond het wel heel grappig: met één van die oude kennissen had ik voor het eerst in lang eens afgesproken om iets te gaan drinken, heel de avond tot een stuk in de nacht gebabbeld over vanalles en nog wat... en toen we naar buiten gingen zei hij: "ik was wel wat bang" - "hoezo?" - "wel, meestal, als mensen die ik lang niet gezien heb nog eens willen afspreken, is het om de scheiding aan te kondigen"... en sinds ik die anekdote af en toe eens vertel aan mensen, blijkt hij inderdaad niet de enige te zijn :-D

Nuja, 2 puntjes die ik meeneem uit je verhaal:
1) Je gezin is van groot belang. Geweldig als ze je ondersteunen, maar zorg dat ze hun eigen gedachten nog durven zeggen zonder schrik je te kwetsen. Beleg desnoods een moment om de moeilijke zaken te bespreken en laat ze de rest van de tijd aan de kant liggen, zodat je niet elk moment van elke dag bang moet zijn voor confrontatie, kwetsende opmerkingen of ruzie. Laat mekaar soms eens uitpraten zonder direct te reageren... Dat je dus echt afspreekt: "nu mag jij alles zeggen wat op je lever ligt, ik reageer pas morgen". Dat is soms lastig maar geeft tijd om in plaats van in het defensief te gaan, het standpunt van de ander goed te bekijken.
2) Als je spreekt over mentale problemen, weet ik natuurlijk niet of dat daadwerkelijk gediagnosticeerd is... Indien "niet echt": een psycholoog, relatietherapeut, of iets van die strekking, kan een grote meerwaarde zijn.

Ik weet niet of ik nu "hou vol" of "laat het allemaal achter u" moet zeggen ;-)

 

[Stefaan Van Slycken]

Oh, toch nog 1 ding. Tijdens onze bouw zat ik er niet mee in om tot 1 uur 's nachts door te werken, en de kleine blèrde me dan om half 6 weer wakker (mijn vrouw ging er dan wel mee naar beneden, maar toch...)
Daarna werd het stilaan minder, tot het op den duur op een punt kwam dat ik zelfs in mijn gewoonlijke werk op een werf kon toekomen en naar dat plan staan kijken en denken: "hoe moet ik hier aan beginnen"... een beetje hier, een beetje daar, gedachten niet op een rij kunnen zetten, ander werkje dan maar, ook weer niet rond krijgen... Terwijl dat voorheen allemaal routinewerk was. Op den duur heb ik eens een dik uur liggen slapen op een betonvloer in een huis dat nog maar net winddicht was... Ik viel zelfs in slaap als ik de kinderen een verhaaltje voorlas. Ik geraakte geen heuvel meer op als ik ging wandelen.
Toen is er slaapapneu vastgesteld, en nu slaap ik met zo 'n cpap-machine... 't Is niet alles, je slaapt precies met zo 'n Top Gun-pilotenmasker op, maar sindsdien gaat het zowel mentaal als fysiek weer heel goed.

Sluit dus fysieke oorzaken ook niet uit...

 

[Tornadinho]

Niet zoveel toe te voegen aan wat iedereen al hierboven heeft geplaatst. In eerste plaats veel sympathie en begrip voor uw situatie, het is niet evident en je bent je zeker niet aan het aanstellen. Maar gewoon het feit dat je het reeds hebt kunnen neerpennen wat je er allemaal dwarszit en delen toont dat je wel op een goede weg zit om naar een oplossing te komen. Je moet je ook niet vergelijken met andere mensen, als jij op dit moment niet ok voelt, dan is dat ook uw recht.

Probeer de zaken van elkaar los te zien tussen de situatie met uw huis enerzijds, en uw gedachten gemoed anderzijds (gemakkelijk typen van hier).

Voor uw gemoed, zoek zoals aangehaald meer dan een huisarts. Die mensen zijn niet slecht, integendeel, maar die hebben meer tijd nodig dan wat ze kunnen geven om je volledig te kunnen helpen. Ik heb van dicht reeds een paar mensen gezien die zo door een dal gingen, en als je goed laat begeleiden komt dat dan ook goed, ook op lange termijn blijvend. Naast depressie misschien ook tekenen. Zeker ook een vrouw in betrekken, gaat jullie alleen maar dichter bij elkaar brengen. Verder heb ik zelf reeds begeleiding gedaan voor burnout in een vroeg stadium, en op dat gebied tik je toch ook heel veel boxen aan, dat komt niet alleen van puur uw professionele job dat je in die situatie kan terechtkomen.

Ik heb zelf een zoon van 6 die een paar medische problemen heeft, dus ik begrijp heel goed hoe die onzekerheid van problemen aan je huis hard aankomen. Je voelt je verantwoordelijk en was bij ons één van de hoofdredenen dat we mijn oud appartement hebben verkocht en paar jaar een huis zijn gaan huren terwijl we bouwden.

Wat bij mij in overweldigende situaties vaak helpt is het opsplitsen in verschillende deelsituaties en dan enkel de belangrijke focus geven, de rest laat je dan voor later/niet. De wereld vergaat dan ook niet.

Ik zou op dit moment niet belissen over een grote ingreep als uw huis opnieuw verkopen. Je moet toch de werken afwachten, en dan is waarschijnlijk het probleem achter de rug met schimmel. Je kan dan altijd naar eind dit jaar/begin volgend jaar kijken om andere woning te zoeken als je er blijft niet goed voelen.

Wat andere mensen gaan zeggen van "nog een keer verhuizen" is niet belangrijk, het enige dat telt is wat jullie vinden. Dit komt van iemand die reeds 19 adressen als hoofdverblijfplaats heeft op zijn rijksregister (ik ben bijna 42j).

Nu, dit blijft hier in de eerste plaats nog een bouw forum, dus sta me toe ook nog een beetje mijn mening te geven over uw bouwgerelateerde situatie.

De dakwerker is reeds van begin deze maand bezig zoals ik begreep, dus in de loop van de volgende weken zou dit moeten opgelost raken. Daarmee zal dan ook onmiddellijk het vocht probleem zijn opgelost. Voor schimmel heb je drie factoren nodig dit het veroorzaken: vocht, voedingsbodem en temperatuur.
Door dakwerken is vocht reeds weg door geen insijpeling van water meer te hebben. Aangezien het nu zichtbaar is waar er schimmel is kan je het daar ook het hout laten behandelen om verdere problemen te vermijden. Dan verder zoals je nu bezig bent met voldoende verluchten en van binnenuit het vochtgehalte onder controle houden alsook temperatuur voldoende hoog (>15°C) en er is geen schimmel fysiek mogelijk.

Die schade aan zolder is jammer, maar het is niet dat de vroeger gedane werken volledig teniet zijn gedaan zoals ik begrijp uit uw omschrijving. Wat goed is dat je er reeds in vroeg stadium bij was en er dus geen structurele schade is. Binnen een paar maand als alles zeker mooi droog is kan je de putten opnieuw dicht plamuren, alles opnieuw een laag verf geven en dat valt er niks meer op. Maar alle begrip dat dit nu als te veel overkomt.

En pakt nog eens uw gezin gewoon goed vast, het gaat allemaal in orde komen.

 

[Michielr_999]

Alle begrip voor jouw situatie en de eerste stap in het genezings/aanvaardingsproces is volgens mij al ingezet door de problemen te erkennen en benoemen.

Zoals hierboven al herhaaldelijk geschreven: probeer ook alles in perspectief te zien: de problemen aan je huis kan je zelf (laten) aanpakken en heb je dus zelf in de hand. Maar wie zegt dat een appartement huren dé oplossing gaat zijn? Misschien heb je wel lawaaierige buren die je s nachts wakker houden (hier zelf aan de hand). Daar kan je veel minder zelf aan doen...

Probeer dus, hoe moeilijk het ook is op dit moment, het positieve te zien in de situatie en te bedenken dat alles maar een fase is (de ene duurt wel wat langer dan de andere...).

Bedenk ook dat ju NU leeft en probeer je niet te veel zorgen te maken over je spaargeld dat opgaat aan bepaalde werken: als het nodig is dan is het nodig en kom je later weer geld te kort dan zoek je dan een oplossing. Pak dus nu die problemen aan die op je gemoedstoestand werken en daarna zal je hopelijk weer wat positiever in het leven staan en andere problemen ook op een andere manier kunnen benaderen.

En wie weet misschien zijn er zelfs mensen hier van bouwinfo mee bereid om jouw problemen met huis op te lossen ?

 

[Samsuffie]

Mooi al deze steunbetuigingen. Zit momenteel ook in een situatie waar niet alles goed loopt. Aannemers die hun werk niet goed doen waarvoor ik ze zelfs waarschuwde maar ja, je zit ermee.
Nu weer lekken aan een gedeelte van de sanitaire installatie waardoor ze hun eigen werk weer zullen moeten afbreken. Gegarandeerd miserie met boos geschrijf over en weer en ikzelf die weer niet verder kan. Wat eerst een project ging zijn van 1,5 jaar, verhuizing inbegrepen, zitten we nu al aan 2 jaar en hoop maar zeker ben ik niet, dat we dit jaar erin kunnen.
Een positieve verrassing voor mij dat de ancien forumgebruikers, waar ik met zeker respect naar kijk, niet te beroerd zijn om hun eigen twijfelen te durven tonen en zo de gemeenschap beter maken. Kan zonder dat je het zelf beseft, een opsteker zijn voor minder ervaren leden.

 

[rocknsad]

Alvast bedankt iedereen. Ik laat het voorlopig even op zijn beloop. We zien wel wat de toekomst brengt na deze werken...

 

[sociaalverhuurder]

Als er vocht is achter een renovatievlies waar de verkoper van wist is dat een verborgen gebrek en kan je een schadevergoeding eisen.
of laten eisen door een advocaat, eventueel via de rechtsbijstand van de brandverzekering.

 

[Mario_]

Als er vocht is achter een renovatievlies waar de verkoper van wist is dat een verborgen gebrek en kan je een schadevergoeding eisen.
of laten eisen door een advocaat, eventueel via de rechtsbijstand van de brandverzekering.

Zeer weinig kans op slagen, extra zorgen rond je kop.

 

[Tornadinho]

Als er vocht is achter een renovatievlies waar de verkoper van wist is dat een verborgen gebrek en kan je een schadevergoeding eisen.
of laten eisen door een advocaat, eventueel via de rechtsbijstand van de brandverzekering.

Zeer weinig kans op slagen, extra zorgen rond je kop.

Als ik van TS zijn tekst hieronder goed begrijp is de oorzaak dat er pannen kapot zijn gegaan na diepe vriestemperaturen na aankoop van de woning. Daarnaast zijn er ook verbouwingen op zolder geweest, dus het lijkt me heel moeilijk om daarover een rechtszaak te starten als verborgen gebrek te gaan claimen want kan na aankoop gekomen zijn (wat hier ook geval is). Verder haalt aannemer nu zijn dak er reeds af, dus hoe zal hij zijn bewijs materiaal gaan aanbrengen voor rechtbank.

Spijtige zaak, maar bon, dakpannen zien er nog goed uit... Op zich dus wel nog jaren zonder zorgen dachten we... Dus dan maar de zolder gaan renoveren.

Alles in de gyproc, alles mooi gepleisterd erna. Electriciteit voorzien, vloeren, deuren... 15K in de zolder gestoken... En wat raad je... in de winter water binnen langs de dakpannen op de nieuw gerenoveerde zolder... Enkele pannen volledig in 2 gebarsten na de strenge -10° celcius weken in december...
Daar gaan onze mooi afgewerkte slaapkamers dus...

 

[sociaalverhuurder]

Als er vocht is achter een renovatievlies waar de verkoper van wist is dat een verborgen gebrek en kan je een schadevergoeding eisen.
of laten eisen door een advocaat, eventueel via de rechtsbijstand van de brandverzekering.

Zeer weinig kans op slagen, extra zorgen rond je kop.

Als ik van TS zijn tekst hieronder goed begrijp is de oorzaak dat er pannen kapot zijn gegaan na diepe vriestemperaturen na aankoop van de woning. Daarnaast zijn er ook verbouwingen op zolder geweest, dus het lijkt me heel moeilijk om daarover een rechtszaak te starten als verborgen gebrek te gaan claimen want kan na aankoop gekomen zijn (wat hier ook geval is). Verder haalt aannemer nu zijn dak er reeds af, dus hoe zal hij zijn bewijs materiaal gaan aanbrengen voor rechtbank.

Spijtige zaak, maar bon, dakpannen zien er nog goed uit... Op zich dus wel nog jaren zonder zorgen dachten we... Dus dan maar de zolder gaan renoveren.

Alles in de gyproc, alles mooi gepleisterd erna. Electriciteit voorzien, vloeren, deuren... 15K in de zolder gestoken... En wat raad je... in de winter water binnen langs de dakpannen op de nieuw gerenoveerde zolder... Enkele pannen volledig in 2 gebarsten na de strenge -10° celcius weken in december...
Daar gaan onze mooi afgewerkte slaapkamers dus...

ik had het specifiek over dit stuk:

"Een hoek op het tussenverdiep staat goed beschimmeld en zelf nog vochtig ter hoogte van de dakgoot... Hier was renovatievlies over geplaatst, dus viel het zo niet op... Echter door de regen van voorbije weken inspecteerde ik de woning geregeld, en is dit aan het licht gekomen... Volgens de buurman een oud probleem die niet opgelost raakte..."

Als de buurman wist dat dit niet opgelost raakte wist de verkoper dat ook. Als de verkoper dat niet expliciet meldt bij de verkoop en dat heeft weggestoken achter een renovatie-vlies is dat een verborgen gebrek.

 

[Mario_]

Als er vocht is achter een renovatievlies waar de verkoper van wist is dat een verborgen gebrek en kan je een schadevergoeding eisen.
of laten eisen door een advocaat, eventueel via de rechtsbijstand van de brandverzekering.

Zeer weinig kans op slagen, extra zorgen rond je kop.

Als ik van TS zijn tekst hieronder goed begrijp is de oorzaak dat er pannen kapot zijn gegaan na diepe vriestemperaturen na aankoop van de woning. Daarnaast zijn er ook verbouwingen op zolder geweest, dus het lijkt me heel moeilijk om daarover een rechtszaak te starten als verborgen gebrek te gaan claimen want kan na aankoop gekomen zijn (wat hier ook geval is). Verder haalt aannemer nu zijn dak er reeds af, dus hoe zal hij zijn bewijs materiaal gaan aanbrengen voor rechtbank.

Spijtige zaak, maar bon, dakpannen zien er nog goed uit... Op zich dus wel nog jaren zonder zorgen dachten we... Dus dan maar de zolder gaan renoveren.

Alles in de gyproc, alles mooi gepleisterd erna. Electriciteit voorzien, vloeren, deuren... 15K in de zolder gestoken... En wat raad je... in de winter water binnen langs de dakpannen op de nieuw gerenoveerde zolder... Enkele pannen volledig in 2 gebarsten na de strenge -10° celcius weken in december...
Daar gaan onze mooi afgewerkte slaapkamers dus...

ik had het specifiek over dit stuk:

"Een hoek op het tussenverdiep staat goed beschimmeld en zelf nog vochtig ter hoogte van de dakgoot... Hier was renovatievlies over geplaatst, dus viel het zo niet op... Echter door de regen van voorbije weken inspecteerde ik de woning geregeld, en is dit aan het licht gekomen... Volgens de buurman een oud probleem die niet opgelost raakte..."

Als de buurman wist dat dit niet opgelost raakte wist de verkoper dat ook. Als de verkoper dat niet expliciet meldt bij de verkoop en dat heeft weggestoken achter een renovatie-vlies is dat een verborgen gebrek.

Het gaat niet over of het een bewust verborgen gebrek is. Maar over dat je het zwart op wit kan bewijzen.
Geloof me, dat is weer een heel gedoe, en als buurman wil je liever in zulke dingen niet betrokken raken. Dus ook nog eens kans dat je daar een ander gevoel aan over houdt.

 

[ludo08]

Volgens ik denk neem je te snel beslissingen ( huis kopen en verkopen enz. enz. en ga je overhaast te werk waardoor je steeds in de problemen komt.