Uiteraard springen we mee op deze trein, al is mijn ervaring nog niet echt doorgedreven en mijn smaak in volle ontwikkeling. Mijn handige gids en toeverlaat in de wondere wereld van de wijn is gewoon mijne pa. Veel kennis en ervaring, handig om zo iemand naast je te hebben, hoewel uiteraard iedereen z’n eigen smaak heeft. Als kind leerde ik snel rode wijn drinken, aangelengd met…water! Telkens er een fles ontkurkt werd moest en zou ik meedrinken. Maar het was allemaal een beetje te straf, dus begonnen we met verdunde wijn lol. Vandaag houden we vooral van zgn “viriele” wijnen, “zwaar” durf ik niet echt in de mond te nemen, maar ik merk toch dat vele kennissen/vrienden dat telkens zo omschrijven. Cahors, Médoc, Pomerol stuff…en 95% rood. In wit vind ik niet echt mijn “ding”. De meeste zaken worden snel als “flauw”, “te fruitig, te zoet” afgeschreven, hoewel ik er de afgelopen paar jaren écht een paar leuke gevonden heb. Maar die kosten dan weer te veel (voor mijn geldbeugel).
Misschien gewoon even de laatste ervaringen delen, als aftrapje naar wat hier nog allemaal geschreven kan/mag worden.
Ik heb echt wel het geluk getroffen dat mijn vrouwke zich ook superinteresseert in wijnen: het toppunt is dat we in rode wijn exact dezelfde smaak hebben. Zijn neemt er dan nog een reeks wit en bubbels bij. Als we nu een "ok wijntje" ontdekken, proberen we nadien ook werkelijk “de chateau” te bezoeken om aldaar een voorraad in te slaan.
Frankrijk is gewoon hét land: eten en drinken. Het leuke is, er is veel goed eten en drinken te vinden, op zeer korte afstanden van elkaar. In het kleinste boerengat komt je tot aangename verrassingen te staan. Dat heb je in mindere mate in andere landen vind ik. De zogenaamde nieuwe wereldwijnen: in alle landen zijn er superwijnen te proeven, zeker en vast. Een Chardonnay plant ge overal. Maar we vallen toch altijd snel terug naar La douce France. Snobisme hoor ik sommigen zeggen? Neen, de druif op de juiste plaats en tijd, in het juiste klimaat, de perfect grond en dat is uniek. Men kan mij echt niets anders wijsmaken. Ja, wij drinken hier en daar eens een
Brunnello van het huis Banfi, maar als ik het prijskaartje zie, dan kan ik voor dat geld echt wel andere stuff vinden in Frankrijk. Dát bedoel ik. Wikken en wegen hé.
De laatste jaren verbleven we in Frankrijk bij vrienden, in het kleine dorpje Dunes. De twee gastheren baatten destijds een gekende en gerenommeerde kaashandel uit in het hartje van Gent (Mekka, in de Koestraat). De man zat wekelijks in Frankrijk om zijn kazen en wijnen aan te kopen. De droom om een eigen B&B te openen werd dan snel gerealiseerd. Ze kochtten een soort “mansion” het
Maison Des Peupliers op een paar hectaren en waren vertrokken. Het is een echte B&B: slapen en ontbijten – verwacht geen diners ’s avonds, tenzij je zelf de handen uit de mouwen wenst te steken (met eventuele andere gasten). Ik geloof dat 90% van de gasten allemaal Belgen zijn… je komt er thuis, maar dan in het Zuiden van Frankrijk. Dunes ligt een beetje “centraal”: Bordaux, Saint-Emillion, Agen, Cahors, Carcasonne, Toulouse, Lourdes… je neemt de wagen en het is allemaal niet ver rijden. – In Frankrijk gaat alles 100 keer sneller dan hier in België, 100/200 of verder km rijden is peanuts. Genoeg dingen te doen en dus zeker ook de verschillende wijnroutes! Hieronder wat linkjes:
Rechttegenover het domein kan je
Les Vignerons du Brulhois, Cave de donzac gaan ontdekken. We spreken dan over een echte Sud-Ouest wijn uiteraard. Verwacht echter geen fancy Caves annex Chateau. Meer dan een echte wijnfabriek kan ik het niet noemen, BUT, vanaf hun Chateau Grand Chêne en Vin Noir zit het wel snor (kruidig en zwart fruit). Echter, de laatste sporadisch beschikbaar ter plaatste gezien het doelpubliek dat naar de fabriek trekt. Mensen die een budget van 3-5 € uitgeven aan een fles moet je geen wijn voorschotelen van 12 tot 18 €.
Nav een diner bij
Michel Trama, werd het domein van
David Fourtout in Bergerac uit de doeken gedaan. Dit is in ieder geval de gegarandeerde stop geworden als we naar ginder afzakken. In de loop der jaren is de Grand Vin Verdots wel een van dé referentiepunten geworden als het op smaak aankomt. This is what I like the most. Maar zowel de eerste, tweede etc wijnen van het domeinn zijn prijs/kwaliteit top. Zowel de newbie als” kenner" zal nooit teleurgesteld zijn als men deze voorgeschoteld krijgt. En dat is plezant! Tevens bewaarwijn.
Op naar de boerderij, naar Cahors, bij wijnboer
Stéphane Azémar voor een proeverij van de Clos d’un Jour en un Jour. Alweer zwarte vruchten, een vette en lange afdronk. “Coup de coeur” gewoonweg. De stal waar men jou ontvangt op de boederij is echt subliem! Op voorhand bestellen (zelfs een paar jaren op voorhand) is een goed idee, want de productie ligt niet hoog, de kwaliteit wel maar vliegt dus de deur uit! Eens je in Duravel aangereden komt is het vragen naar de weg! Wij hebben serieus moeten zoeken, zelfs de gps toen sloeg redelijk tilt wegens de landelijke omgeving.
Toen ik destijds mijn eega ontmoette, ontdekte ik in “haar kelder” een Montravel wijn met de naam
Chateau Moulin Caresse, geproduceerd door Sylvie en J. Francois Deffarge. Twee liefdes op het eerste gezicht, twee vliegen in een klap! Mijn vrouw dronk al die jaren terug weinig of géén wijn. Het is maar toen ik zei van WOW wat hebt gij hier in uw kelder allemaal liggen in dat rekje, dat ze zich ook begon te interesseren in wijn. In de 13 jaar dat ze bij Colruyt werkte kreeg ze bij meerdere gelegenheden verschillende wijnpakketen. –Colruyt heeft écht wel een mooi assortiment wijnen, mooier dan in andere warenhuizen vind ik. Nu ja, warenhuis en wijn, is een andere discussie. Ze dronk er weinig van en stockeerde alles gewoon in de kelder. Mijn wijnverzameling was ook maar al te blij om haar te leren kennen. Bij onze eerste trip samen op wijnavontuur moesten we per sé zien wie er achter deze wijngaard zat. Ietjes lichter van body dan voornoemde wijnen, maar zeer elegant met zeer lange afdronk! Het is tevens schitterend om de wijnproducent te mogen ontmoeten bij dergelijke bezoeken, de verhalen te horen achter de wijnen etc. Zeker een bezoek waard om voorraad in te slaan!
De méést charmante ervaring tijdens een wijntrip was toch wel het bezoek aan de wijnboerderij
Domaine Mouthes Le Bihan van Catherine en Jean-Mary Le Bihan in Duras (net naast de Jura streek). Toen we op een avond gingen tafelen in ex-
Une Auberge en Gascogne in Astaffort ontdekten we alweer een streekprodukt dat ons serieus bevredigde. Een witte wijn dan nog! Dit was gewoon voor ons de “beste” witte wijn die we ooit dronken. Nergens heb ik ooit nog zo’n smaak geproefd, deze is vol en heeft naar mijn idee een afdronk van jawel, een single malt whisky! Maar echt! Ik lach dikwijls als men over wijn praat en je hoort dan zeggen van ik smaak dit en dat en ’t geen (doorgaans smaakt iedereen wel iets), maar deze smaak is zo typerend…enfin. Adres genoteerd van het etiket en ’s anderendaags de wagen in en op zoek naar de mensen achter Pérette et les Noisetiers, een droge witte wijn uit de Côtes de Duras. Toen de gps ons midden in het veld alweer liet stoppen voor een bouwvallig huis, dachten we van verdorie, we zijn verkeerd. Na een paar toerkes heen en weer rijden toch even uitgestapt en aan dat huis aan een spelend kind gevraagd of dit de plek was waar me moesten zijn. “Ja hoor”, antwoordde ze, “Ik zal even mijn mama en papa halen”. Enfin, we bekeken elkaar eens en waren verwonderd niet echt voor een “Chateau/Domaine” te staan. Plots kwam er een man ons begroeten, een vent met plastikken botten, hij was net beton aan het gieten in een of andere stalplaats. De vrouw des huizes begroette ons zeer hartelijk en onthaalde ons in hun woonkamer. Een klein boerenhuisje, terug naar de middeleeuwen maar ozo charmant. We waren echt op de juiste plaats. Een dochter kwam spontaan vanuit haar kamer om piano te spelen. Een paar andere kids kwamen een voor een met de hele reeks wijnen aangestrompeld en pa en ma ontkurkten een voor een alle flessen. De proeverijj kon beginnen! Eerlijk gezegd, niet veel zaaks, wijntjes tussen 4 a max 8 euro. Except for this one: Pérette! “Ah, kennen jullie deze?”, vroeg de dame. “Ja net gedronken, daarom zijn we hier!”. Tsjing, 20 € voor een fles witte toen, but boy, kom laad ze maar in! Enfin, na heel wat gekeuvel het pand verlaten en met een leuk wijntje teruggekomen. Bij de volgende trip deze zomer moeten we hier terug passeren, want alles is al veel te lang op van deze smakelijke zonde!
Enfin, zo zijn er nog wel een paar streken en tipjes hoor, maar dit zijn toch al onze leukste ervaringen.
Wat ik nog kwijt wil. Over wijn, wordt veel geluld, net zoals over auto's, food etc. Als je wijn drinkt en die smaakt, ik denk dat dat het voornaamste is :?: En smaken, die verschillen nu eenmaal :!: Die van mij, ligt doorgaans zwaar bij Frankrijk en ik denk dat dit niet snel zal veranderen.
Een supertip als het om franse wijnen gaat. Koop jaarlijks de
Guide Hachette des Vins. Uit ervaring weet ik dat je hier echt wel kan op vertrouwen. Voor elk wat wils, in alle prijscategorieën. Als je die doorneemt, kan je tegen heel goede prijs echte superwijnen aanschaffen. Weet je niet welke wijn kopen? Koop deze gids en loop ermee naar de winkel en laat je vooral geen blaasjes wijsmaken.
Een andere idee is natuurlijk het proeven zelf, het voornaamste
Maar ik heb al meermaals ondervonden dat proeven nogal moeilijk ligt, zelfs bij de gespecialiseerde wijnhandelaars, tenzij ze een opendeur/proeverij houden ofzo. Zeker als je “jong” bent durven ze nogal eens staan denken van “allez manneke, wat komt gij hier nu doen”. Mijn principe is wijn te kopen met minimum 6 stuks. Wat ben je nu met een flesje? Er wordt veel te veel jonge wijn verkocht en gedronken. Ik denk dat velen dat niet beseffen. Diezelfde wijn kan na x aantal jaren zoveel beter smaken. Probleem is dan wel dat je een voorraad moet inleggen om elk jaar te kunnen genieten van de wijn die je x jaren geleden aankocht. Het is dan ook een investering, maar zo blijft het betaalbaar tenminste! Als je die jonge wijn in gelegen versie aanschaft, ja dan vliegt de prijs de pan uit (specifieke oogsten hebben daar ook een rol in maar kom).
Gek doen en vette flessen drinken op restaurant vind ik gewoon lullig en decadent. Enfin, iedereen zijn ding, als je het niet voelt in de geldbeugel tot daar aan toe, maar ik koop mezelf liever 3 flessen Cheval Blanc dan er eentje op resto te drinken if you know what I mean… but again, dat is dan maar waar je belang aan hecht?
Wijnen op resto worden dikwijls gewoon aankoopprijs x 3 gedaan. “Omdat het moet van de boekhouder”. Dat men dat met die hele dure stuff doet, kan ik nog begrijpen. Iemand die 1K uitgeeft aan een fles rood, dat maakt niet uit of dat dan uiteindelijk 750 of 1000 euro neerdokt, right. Maar flessen die in aankoop 15-20 euro kosten en dan profiteren om x 3 of meer te doen, komaan!… doe dat x 2, de klanten die gewoon zijn om zulke wijn te drinken die zullen denken van ‘tiens, dat valt hier goed mee voor die wijn’ en die zal je dan uiteindelijk toch (meer) verkopen.
Prosit senior, prosit corona, ad... neen toch niet! :mrgreen: