Iets om over na te denken

Lid geworden
11 mrt 2006
Berichten
1.596
Waarderingsscore
0
Punten
0
http://www.mensenrecht.be/node/2751



ik word depressief als ik dit lees. En Di Rupo maar zeggen dat het goed gaat in ons landje...















Speech Jan Pieter De Nul, CEO De Nul Group, op de uitreiking van de prijs voor HR-Manager van het Jaar 2013 van het weekblad Trends, 18 juni 2013.





Moeder, waarom werken wij?





Eigenlijk had ik als titel willen nemen: ‘Wat doe ik hier?’ Uitreiking van de HR manager van het jaar?





Buiten het feit dat wij 6000 personeelsleden in dienst hebben, ben ik toch geen HR manager. Elke business is natuurlijk een people business. Ik zal met een korte omweg tot een probleem komen dat we allemaal gemeenschappelijk hebben.





Als we de website van de nationale bank consulteren dan zien we dat er van de 11 miljoen Belgen 6,1 miljoen de leeftijd hebben waarop ze zouden moeten werken. Er werken er 3,1 miljoen.

We hebben 2,3 miljoen gepensioneerden waarvan 460.000 overheidspensioenen. Zoals Trends op 11 april becijferde hebben we 1.490.667 werklozen. We hebben 400.000 invaliden. Ik beweer niet dat onze 1,3 miljoen ambtenaren totaal onproductief zijn. We hebben er wel 100.000 meer dan 10 jaar geleden.

Volgens de OESO steeg de kost van de overheid van 2001-2011 in België bij constante munt met 17,5%. Per capita kostte ons overheidsapparaat 20% meer dan het Duitse met een vergelijkbare handicap van federaal en Länder. Ondertussen stegen de overheidsuitgaven nog met 5% dat wil zeggen: alle belastingsverhogingen gingen verloren in hogere uitgaven.





Ik weet wel dat in die 1,3 miljoen een stuk onderwijs en gezondheidszorg zit.

Toch blijven we meer dan 20% duurder dan de Duitse overheid en dat is geen licht apparaat. Dit is dus de eerste plaats waar je moet besparen. De strijd tegen fiscale fraude en het wegbelasten van de ondernemers mag je gerust voeren, ze zijn er in Frankrijk al ver mee geraakt. De inquisitie door de BBI is in België een regionaal fenomeen. Het beperkt zich tot het Vlaamse landgedeelte.

Een jaar geleden stelde 1 van onze rode coryfeeën dat zij die graag werken, dat mogen doen, maar ze moeten solidair zijn met hen die het recht op luiheid koesteren. Dit lijkt mij de rode draad door alle acties van de regering. Zij die werken en sparen, moeten betalen.





Wat je moet doen is een activeringsbeleid voeren: als je bij die 3,1 miljoen werkenden, een half miljoen kan toevoegen, dan tikt dat dubbel aan. Niet alleen 500.000 meer die bijdragen, maar vooral 500.000 minder uitkeringen.

Denk je dat er geen werk is voor die groep? Hoeveel buitenlanders werken er legaal of illegaal in de bouw en andere sectoren? Hoeveel delocalisaties had je kunnen vermijden? Wij zoeken elke dag mensen, net zoals in de VS kunnen een hoop nieuwe jobs gecreëerd worden.





Er is gewoon geen goesting om te werken. Omdat het zonder werken ook kan.

We hebben echter zoveel systemen opgebouwd om betaald te worden zonder te werken, en die bovendien nog grotendeels worden gelijkgesteld om pensioenrechten op te bouwen. Ik vrees dat dit een moeilijke strijd wordt, één ding mag je niet vergeten. 3,1 miljoen mensen moeten 8 miljoen mensen onderhouden. Politiekers mogen doen wat ze willen, die 3 miljoen mensen zullen nooit tevreden zijn.





Je kan er dus zeker van zijn dat de stemmen geworven zullen worden bij de 8 miljoen andere en dat betekent dus dat je steeds meer nieuwe cadeautjes moet uitdelen.

Iedereen doet vaag over de kost van de vergrijzing, maar geloof me die is enorm. Voorgaande regeringen hebben met gemak hun budgettaire doelstellingen? Behaald? door een paar gekapitaliseerde pensioenfondsen (dienst overzeese sociale zekerheid, Belgacom, … ) om te zetten in een zilverfonds. Een grootdeel van onze gebouwen zijn verkocht en ook dat geld, net als het zilverfonds, is weg.





Activa werden opgeofferd om de begrotingen op te smukken, de passiva van deze ingrepen werden uitgesmeerd over de komende jaren.





Onze staatsschuld overschrijdt nu reeds 400 miljard euro rekening houdend met een paar provisies en gedebudgetteerde kosten. Vergeet niet dat we de besparingen begonnen zijn, toen we de bangelijke drempel van 10.000 miljard Belgische Frank overschreden. Al onze besparingen hebben geleid tot een 60% hogere schuld. Stel dat de interesten naar een vrij normale 5% zouden gaan, dan kan onze regering op zoek naar een extra 12 miljard euro per jaar. De inspanning die volgend jaar na de verkiezingen moet genomen worden, zal een veelvoud bedragen van het cijfer dat geprojecteerd wordt. Lees het fiscal sustainability report van de Europese commissie er op na.

Stop in godsnaam met dit uit te drukken als procent van het bruto nationaal product.

Het bruto nationaal product is de waarde van alle geproduceerde goederen en diensten. De bijdrage van de overheid aan het BNP bedraagt 53%, daar zie je pas echt de productiviteit van onze ambtenaren.





1,3 miljoen ambtenaren generen 53%.

3,1 miljoen burgers generen 47% van het BNP.

De ambtenaar is dus 2,7 maal productiever.

De HR-manager die dit ontdekte en toepaste moet hier vanavond winnen.





Het bruto nationaal product is een fictief cijfer, een verkeerd begrip; wat werkelijk telt is het inkomen van de overheid en dat bedraagt zo een 180 miljard euro per jaar. Ten opzichte van het zakencijfer van de nv België zijn deficit en schuld dus meer dan 2 keer de citeerde cijfers. Een bedrijf waarvan de schuld 2,5 keer het zakencijfer bedraagt en met een recurrent verlies van een 6 à 7%. Hoe krijg je dit ooit gekeerd?





We voeren reeds tientallen jaren een migratiepolitiek die een ware catastrofe is. In Amerika, Australië en Canada kom je er maar in wanneer je bepaalde vaardigheden hebt die het land nodig heeft.

Ik heb een Vlaamse burgerlijk ingenieur in Australië die na 8 jaar zijn papieren gekregen heeft. De minste aanvaring met het gerecht, hij of zijn familie, had hem zijn werkvergunning gekost. Weet u hoeveel er van onze Noord-Afrikaanse migranten werken?

Het is niet hun schuld, het is de schuld van het bestel die dit mogelijk gemaakt heeft. Toen het ijzeren gordijn viel rond ’92 heb ik gepleit om goed opgeleide orthodoxe Kaukasiërs naar hier te brengen. Zot was ik, allemaal Russische maffia.





21 jaar geleden heb ik vooraanstaande politiekers gewaarschuwd voor de opruiende taal die door wahabitische Imams van de grote moskee van Brussel gepredikt werd. Ik heb getuigen van dit gesprek. Ik werd verrot gescholden voor racist en Vlaams Blokker. Ik heb als jonge ingenieur 2 jaar in Noord-Afrika gewoond, Libië met name. Ik ben tijdens de Iraanse revolutie gedurende 3 maand in Iran geblokkeerd geweest nadat ik in dat land meer dan 30 keren verbleven had.

Maar ja, onze politiekers zijn allemaal ervaringsdeskundigen, gelijk waarover je praat.





Nu kom ik terug bij ons gemeenschappelijk probleem. Wie gaat dat allemaal betalen? Terug die 3,1 miljoen mensen die werken. Als je dit uitrekent, dan moet je echter nog 20 – 30% meer van het inkomen van die werkenden naar de staat trekken. Hoe gaan jullie HR managers die mensen nog motiveren? Hoe gaan HR managers de toekomstige generatie(s) blijven motiveren om te blijven werken en steeds meer te blijven bijdragen voor de steeds groter wordende groep niet-actieven?

Het is duidelijk dat de groepsverzekering het volgende doelwit is.

Op een bepaald omslagpunt zal die minderheid afhaken. Wie zal hen dat verwijten?

Met welke HR-tools zullen jullie dat dreigende generatieconflict oplossen?

Er wordt door onze verschillende regeringen geen enkele structurele maatregel genomen die een perspectief biedt aan de komende generatie. Ten andere welke structurele maatregel ga je nemen die bij de 8 miljoen niet-productieven geen stemmen kosten? Er is maar 1 oplossing, er zijn 6,1 miljoen mensen in België die de leeftijd hebben waarop ze zouden moeten werken. Doe ze werken! Bouw de overheid af. Ten andere: overheidspensioenen zijn zogezegd uitgesteld loon, ik kan u verzekeren dat vele overheidsbarema’s zware concurrentie betekenen voor de privésector.





Dat de overheid als aantrekkelijke werkgever wordt ervaren in de Randstad Award is veelzeggend.

Uit de laatste studie van dit jaar blijkt dat de publieke sector beter wordt gewaardeerd op het vlak van bij uitstek werkzekerheid, balans werk/privé, maar ook op het vlak van loonpakket en werksfeer.

Enkel op het vlak van de kwaliteit van het management scoort de privésector beter dan de publieke sector.

( bron: Randstad Award 2013)





In 1898 voerde Otto von Bismarck het eerste wettelijke staatspensioen in. Vanaf 70 jaar terwijl de gemiddelde levensverwachting 45 jaar bedroeg. De hoge kindersterfte beïnvloedde dit cijfer echter negatief. Een 5-jarige genoot een hogere levensverwachting dan een zuigeling.





Stop eindelijk met alle pre-pensioenen. We gingen dit een paar jaar geleden al doen en nu komen er na Opel Antwerpen nog 1800 bij vanaf 51 jaar bij Ford Genk, evenveel bij Arcelor Mittal, enz. Ze blijven beschikbaar voor de arbeidsmarkt? Doe me niet lachen, vertel me eens hoeveel er terug aan de slag gegaan zijn? Toen de pensioenleeftijd in 1925 bij wet op 65 jaar bepaald werd was de levensverwachting voor mannen 58 jaar. Vandaag is deze verwachting 78 jaar, maar is de gemiddelde pensioenleeftijd tot rond de 58 jaar geslonken. Wie gaat dit blijven betalen? Jullie!
 
Maaike Maai;1844148 wrote:
Ik denk (hoop) dat je percentage van minstens 85% toch niet te dicht bij de waarheid aanleunt, want dan is er alweer wat van mijn 'vertrouwen' in de jeugd weg.

Maar ik kijk misschien te veel in mijn eigen omgeving.



Ik heb de cijfers niet, dus die 85% is zeker fout. :-)

Maar ik merk toch steeds meer verwennerij bij bepaalde afgestudeerden. We merken dat ook bij de sollicitanten bij ons op het werk die maar pas aan het solliciteren zijn.

Hun eisen liggen vrij hoog, ze spreken vooral over wat hen zou moeten toegewezen worden en we mogen dankbaar zijn dat ze tot in BXL willen komen.



De eerste job moet teveel dé droomjob zijn. Na 20 solliciaties mindert men zijn eisen wat, maar die blijven dan nog steeds op een niveau dat gewoon te hoog ligt.

Ik zou zeggen: als een eerste job aan 60% van je wensen voldoet, is dat al veel en voldoende om ze aan te nemen.



Extra wensen zoals werk-gezinsbalans, traveltijd, doorgroeimogelijkheden, variabele verloning, bonussen, internationaal kader, extra opleidingen, kans op expat-job.. da's allemaal niet van tel bij een eerste job.

Al hoor je er hier om MBA's vragen nog tijdens de sollicitatie.



Een loon krijgen dat hoger ligt dan dop+travelkosten telt voor mij al voor 61%. ;-)
 
flesjespa;1844160 wrote:
macfall;1844145 wrote:
Mja ik heb toch ook een half jaar naar werk gezocht alvorens ik met mijn universitair diplommeke aan werk ben geraakt.
En wanneer ben je beginnen solliciteren? Vanaf je afstudeerdag of 6 maanden voor je afstudeerdag? Kan een wereld van verschil zijn.

HR diensten nemen ook vakantie in juli en augustus, dus je kan maar beter solliciteren voor die periode.



macfall;1844145 wrote:
En de opmerking dat je haast elke job kunt aannemen gaat niet op hoor. Ik heb toen meer dan me lief is de opmerking gekregen dat ik 'over gekwalificeerd' was.
Ik ook, maar vd 5 die dat gezegd hebben was er toch ene voldoende dringend op zoek naar werk en bereid me aan te nemen.

Als men niet probeert...





Lagere jobs vragen ook vaak erg weinig opleiding, dus veel trainingskost hebben ze al niet aan je. Interimjob al helemaal niet. Als ze een interim-rekkenvuller nodig hebben in de supermarkt, dan malen ze niet om je kwalificaties. Ik vind dat soms een te gemakkelijk excuus, alsof alle sollicitaties van hoger opgeleiden voor lagere jobs zo verlopen.

Dat brengt ook de vraag naar voren hoeveel sollicitaies genoeg zijn? Sommigen vinden 10 al veel, anderen vinden alles onder de 50 brieven nog te weinig..



macfall;1844145 wrote:
Ik moet wel zeggen dat mijn houding me wel parten speelt in zulke gesprekken - ik kom niet enthousiast over, en al zeker als het over een job gaat terwijl ik het wel anders bedoel.
Ben je dan wel zeker dat je het effectief anders bedoelt? ;-)



macfall;1844145 wrote:
Mijn flexibiliteit ging toen ook ver genoeg kwa reistijd (tot één uur enkel).
Dat lijkt mij flexibel, maar erg stretchen is het nog lang niet hé? 1.5h voor een eerste job is bv. toch nog aanvaardbaar?



Onderweg in mijn post heb ik het inderdaad wel ergens anders bedoelt wat mijn houding betreft. Ik ben afgestudeerd in augustus en pas beginnen solliciteren in september, dus de meeste jobs zullen dan zijn ingevuld geweest zekers. Ik heb mijn thesis in 2de zit gedaan, het enige ooit met als enig geldig excuus dat het niet klikte met de prof in kwestie. Ik ben daar misschien wel wat te eerlijk over geweest tijdens sollicitatiegesprekken. En dan komen we terug tot bij mijn houding tijdens sollicitatiegesprekken denk ik.



Ik kan toch wel stellen dak zeker gemiddeld 2 gesprekken had per week. Interimarbeid heb ik nooit overwogen (alé zo is een week of paar dagen wel) maar geen maand aan een stuk. En 1.5uur reistijd enkel was me toen te ver. Ik heb me nu ook niet zo vastgepind op dat uur reistijd maar kwa perimeter is dat voor mij wel centrum antwerpen en brussel - toch ruim genoeg om een job te vinden zo dacht ik toen.



Mijne auto was ook dan al meer dan 15jaar oud ;-)
 
Janet, met uw excusekes. ;-)



Nee, serieus, niemand hoeft voor mij meteen 50km verderop een baan te zoeken hoor.



Maar vooraleer een afgestudeerde jongere publiek begint te klagen dat werk vinden "onmogelijk" is, moet je wel àlles uit de kast gehaald hebben.

dus

-tot op 1.5h werk zoeken

-openbaar vervoer overwegen (je verbaast je er over hoeveel dat te min vinden en dus die vervoerpiste mijden, wat je range vaak beïnvloed)

-interim, zelfs voor 1 maand ;-)

-beginnen solliciteren maanden vooraleer je afstudeert

-met propere kledij verschijnen op je gesprek, een hoodie is zelden gepaste kledij :-)

-toch eens iets lezen over lichaamstaal of over de firma waar je solliciteerde

-uw brieven laten nalezen door vrienden/familie (heb er zo ooit eentje gezien van een leerkracht: die stuurde dezelfde brief naar 20 scholen, met overal dezelfde dt-fout in)

-online sollicitatietips lezen én toepassen

-breder zoeken



flesjespa (wacht nu op de eerste werkloze jongere die rood aanloop bij het lezen van mijn posts)
 
En ik was op zoek naar online sollicitatietips en ik kom hier terecht... ben ik vet mee :)
 
Galenbo;1844067 wrote:
flesjespa;1844062 wrote:
...Hoe verhoog je trouwens lonen voor "lagere" beroepen? Loonkost voor die groep verlagen? Gewoon meer brutoloon betalen?



Door het dopgeld omlaag halen. Want dat wordt gezien als basis die "iedereen" krijgt, om niks te doen.



Het variabele gedeelte "wat je (extra) verdient door te werken (=loon)" wordt dan groter.



Die moet ik onthouden als er hier nog eens ene variabele verloning komt vragen! :)
 
flesjespa;1844183 wrote:
Janet, met uw excusekes. ;-)



Nee, serieus, niemand hoeft voor mij meteen 50km verderop een baan te zoeken hoor.



Maar vooraleer een afgestudeerde jongere publiek begint te klagen dat werk vinden "onmogelijk" is, moet je wel àlles uit de kast gehaald hebben.

dus

-tot op 1.5h werk zoeken

-openbaar vervoer overwegen (je verbaast je er over hoeveel dat te min vinden en dus die vervoerpiste mijden, wat je range vaak beïnvloed)

-interim, zelfs voor 1 maand ;-)

-beginnen solliciteren maanden vooraleer je afstudeert

-met propere kledij verschijnen op je gesprek, een hoodie is zelden gepaste kledij :-)

-toch eens iets lezen over lichaamstaal of over de firma waar je solliciteerde

-uw brieven laten nalezen door vrienden/familie (heb er zo ooit eentje gezien van een leerkracht: die stuurde dezelfde brief naar 20 scholen, met overal dezelfde dt-fout in)

-online sollicitatietips lezen én toepassen

-breder zoeken



flesjespa (wacht nu op de eerste werkloze jongere die rood aanloop bij het lezen van mijn posts)



De janet ging zelfs 70km ver solliciteren, dat ging nog binnen het uur :-) Het openbaar vervoer (trein) heb ik ook 2 jaar gedaan (1u reistijd zonder overstap) ;-).



Interim was no go bij mij (alé toch systematisch interimwerk) - enkel wat financieel mogelijk was. Maanden op voorhand solliciteren had men mij moeten influitsteren, daar was ik nooit zelf opgekomen. Mijn kledij was proper maar eigenlijk wel heel nonchalant. Lichaamstaal was echt gelaten. Brieven liet ik soms nalezen. Die online sollicitatietips heb ik gelezen maar ik ben niet bij machte om dat in de praktijk toe te passen. Ik zocht echt wel breed.



En als ik het achteraf allemaal beschouw....eigenlijk is dat allemaal niet zo bepalend om een oordeel te vellen over een kandidaat. Hij/zij moet passen binnen de bedrijfscultuur / collega's, lijkt me veel belangrijker om het potentieel uit iemand te halen.



Hopelijk blijft het zo maar ik heb nog altijd geen € dop getrokken :-) na die farce met de fiets zou'k da beter niet typen zekers
 
Bij mij ging het eigenlijk allemaal vanzelf; aan 21j afgestudeerd(A1 elektromechanica). Na tweede zit in september 1x gesolliciteerd (service-technieker buitenland), eerst nog 10 dagen druiven gaan plukken in Frankrijk en dan beginnen werken.



Tweede job: 1x gesolliciteerd, derde job: 1x gesolliciteerd(maar geen jaar volgehouden), vierde job: 1x gesolliciteerd.



Tijd voor een echte uitdaging: zelf werk gaan zoeken als zelfstandige. En mogelijk op mijn bek gaan maar ik denk er al lang over na en het moet er maar eens uit(ben nu 33), toch minstens voor twee jaar; dan ga ik evalueren.
 
MR;1844198 wrote:
Bij mij ging het eigenlijk allemaal vanzelf; aan 21j afgestudeerd(A1 elektromechanica). Na tweede zit in september 1x gesolliciteerd (service-technieker buitenland), eerst nog 10 dagen druiven gaan plukken in Frankrijk en dan beginnen werken.



Tweede job: 1x gesolliciteerd, derde job: 1x gesolliciteerd(maar geen jaar volgehouden), vierde job: 1x gesolliciteerd.



Tijd voor een echte uitdaging: zelf werk gaan zoeken als zelfstandige. En mogelijk op mijn bek gaan maar ik denk er al lang over na en het moet er maar eens uit(ben nu 33), toch minstens voor twee jaar; dan ga ik evalueren.



Dat had m'n klein broerke ook. Nog voor hij afgestudeerd was, kon hij twee werkgevers al tegen elkaar uitspelen omdat ze zaten te vechten voor hem. Soms denk ik toch dat ASO volgen de slechtste keuze van mijn leven was :p Als ik ooit kinderen heb, en die willen ASO doen, krijgen ze een stamp onder hun kont. Dat ze garagist of loodgieter of electricien ofzo worden, en dus een vak leren, ipv 6 jaar hun broek verslijten om dan eigenlijk niks te kunnen.
 
Nog een voorbeeld van hoe ons sociaal opvangnet ervoor zorgt dat mensen niet terug naar werk gaan zoeken: een onderhoudstechnieker die een gratis verzekering gewaarborgd wonen heeft. Valt zonder werk en komt op de dop. Verzekering komt tussen voor bepaald bedrag in afbetaling lening (denk rond de 300 euro of meer). Hij maakt de optelsom en komt tot de conclusie dat (het eerste jaar) niks doen evenveel inkomen opbrengt als werken. Tja wat denkt ge dat die doe?

Uiteindelijk na lang toch maar terug gaan werken. Komt na anderhalf jaar terug op den dop. Spelleke begint gewoon opnieuw voor een jaar.



Of hij als technieker te weing verdient of als dopper teveel laat ik in het midden.



Anderzijds ken ik iemand die al jaren zoekt naar een job. Een kennis heeft eenmanszaak in interieurwerk. Hij zou die gast direct willen officieel aannemen. De zaken gaan redelijk goed maar hij durft het niet te doen want bij de loonkosten zijn te absurd hoog. Die gast wil echt werk vinden maar het enige dat die aangeboden krijgt zijn k*tjobs met bijhorend loon via nen interim. Ook frustrerend.
 
jeter;1844188 wrote:
En ik was op zoek naar online sollicitatietips en ik kom hier terecht... ben ik vet mee :)



Een paar basisregels:



- kom netjes en gepast gekleed. (een kostuum is niet altijd nodig, maar in sommige sectoren wel gebruikelijk. Dus tracht je te kleden zoals iemand die de job uitvoert, en zorg dat je kleren proper zijn. Het toont een stuk je motivatie).

- toon motivatie, en vertel waarom je de job wil

- een verzorgde sollicitatiebrief maken (en laten nalezen).

- neem de jobomschrijving, je CV en je brief mee, en zorg voor een notablok en een pen.

- bereid enkele vragen voor, vooral over de jobinhoud, en hoe een normale dag er uit zal zien.

- vraag pas in de eindfase naar de loonvoorwaarden

- informeer je vooraf over het bedrijf, bezoek minstens hun website, en kijk eens na of ze in het nieuws geweest zijn (Google is je vriend)

- stel je actief op, en toon flexibiliteit

- heb meer oog voor je plichten dan voor je rechten

- durf gerust een week of 2 later eens bellen om te vragen of je nog in de running bent.
 
Tommie1;1844206 wrote:
jeter;1844188 wrote:
En ik was op zoek naar online sollicitatietips en ik kom hier terecht... ben ik vet mee :)



Een paar basisregels:



- kom netjes en gepast gekleed. (een kostuum is niet altijd nodig, maar in sommige sectoren wel gebruikelijk. Dus tracht je te kleden zoals iemand die de job uitvoert, en zorg dat je kleren proper zijn. Het toont een stuk je motivatie).

- toon motivatie, en vertel waarom je de job wil

- een verzorgde sollicitatiebrief maken (en laten nalezen).

- neem de jobomschrijving, je CV en je brief mee, en zorg voor een notablok en een pen.

- bereid enkele vragen voor, vooral over de jobinhoud, en hoe een normale dag er uit zal zien.

- vraag pas in de eindfase naar de loonvoorwaarden

- informeer je vooraf over het bedrijf, bezoek minstens hun website, en kijk eens na of ze in het nieuws geweest zijn (Google is je vriend)

- stel je actief op, en toon flexibiliteit

- heb meer oog voor je plichten dan voor je rechten

- durf gerust een week of 2 later eens bellen om te vragen of je nog in de running bent.



Inderdaad: zelf vragen voorbereiden en dan als apotheose eens een korte rondleiding vragen in het bedrijf: atelier, ontwerpafdeling,... hoeft allemaal niet lang te duren maar je weet direct waarover gebabbeld of geluisterd. Werkt zeer goed maar wel in bedrijven tot +/- 100 werknemers.
 
Allez jeter, nu word je nogal eens op je wenken bediend hé. ;-) :cool:
 
flesjespa;1844169 wrote:
Hun eisen liggen vrij hoog, ze spreken vooral over wat hen zou moeten toegewezen worden en we mogen dankbaar zijn dat ze tot in BXL willen komen...



Da's van alle mogelijke eisen het enige waar ik nooit meer wil op toegeven.

Die file van 2x1uur is al niet plezant, maar die dagelijkse teruggang naar de middeleeuwen is ondraaglijk.

En sinds wapendracht en verkrachting daar niet meer bestraft wordt, kom ik daar ongewapend niet meer binnen.
 
Naar Brussel krijgen ze mij ook niet. Anders had ik misschien ook al de stap gezet naar HQ.
 
stitchke;1844204 wrote:
...Een kennis heeft eenmanszaak in interieurwerk. Hij zou die gast direct willen officieel aannemen. De zaken gaan redelijk goed maar hij durft het niet te doen want bij de loonkosten zijn te absurd hoog.



En de voorwaarden/risico's/gesleur te groot.

Ik ken minsten 10 kleine bedrijven die MORGEN iemand zouden in dienst nemen, als dat kan zonder verplichtingen en gesleur.



Mailke of Sms naar de Rva: ik heb rijksregisternummer xxx.xxxxx.x aangeworven.

Als t werk gedaan is, of de gast valt niet mee, of baas spelen is minder tof dan verwacht: terug een mailke en klaar.



Maar nee, over t laatst moest een bedrijf aan nen interimmer 3 maanden ontslagvergoeding, omdat er tussen de wirwar van minderheidswetten iets stond dat ge ne interimmer max 6 maanden ofzo ononderbroken t zelfde werk moogt laten doen. Crazy.
 
MR;1844207 wrote:
Inderdaad: zelf vragen voorbereiden en dan als apotheose eens een korte rondleiding vragen in het bedrijf: atelier, ontwerpafdeling,...



Dat zit in mijne aard om zo'n zaken te vragen, maar op momenten dat ik evenveel vragen over t bedrijf stel dan zij aan mij, keken ze soms toch wel raar op :-) Maar t werkt wel altijd. Hoe, diene is écht geïnteresseerd ofwa?



En na de giftige vraag: som 5 nadelen van uzelf op, gaf ik antwoord, en stelde dikwijls de vraag: wat zijn volgens uzelf en mijn nieuwe collega's de 5 grootste nadelen van dit bedrijf?



K heb daar maar ene keer ontwijkend gedrag ipv een antwoord op gekregen, en daar was ik beter nooit begonnen.
 
Galenbo;1844218 wrote:
En na de giftige vraag: som 5 nadelen van uzelf op, gaf ik antwoord, en stelde dikwijls de vraag: wat zijn volgens uzelf en mijn nieuwe collega's de 5 grootste nadelen van dit bedrijf?



Das inderdaad nen toffe - ook al dikwijls toegepast meestal met weinig succes om weerhouden te worden.



Maar bon, ik ben nu terug content met wat ik heb :-)
 
Dortje;1844211 wrote:
Naar Brussel krijgen ze mij ook niet. Anders had ik misschien ook al de stap gezet naar HQ.



voorlopig zeg ik "never again"
 
stefan;1844251 wrote:
Dortje;1844211 wrote:
Naar Brussel krijgen ze mij ook niet. Anders had ik misschien ook al de stap gezet naar HQ.



voorlopig zeg ik "never again"





Waarom niet? De afstand? De files? Of is het meer de andere mentaliteit?
 
Gelukkig zit het niet altijd bij de werknemer. Mijn werkgever kan zijn beloftes niet waarmaken.

Dus hop maandag nieuwe bedrijf en functie. Zolang duurt dat. Misschien niet zo uitdagend maar een woord is een woord en als ge u daarvoor niet eens wilt verantwoorden of zeggen sorry we moeten het over een andere boeg gooien dan is het einde in zicht. T'is trouwens de eerste keer dat ik kies voor zekerheid ipv uitdaging. Hopelijk kan ik mijn koppeke daar op instellen. Zal niet makkelijk zijn maar kunnen opgaan in den grote hoop lijkt mij ook een uitdaging misschien wel een zalige

Wat De Nul ook moge beweren vele werkgevers kunnen niet meer om met initiatief van hun werknemer. n voor mij is dat spijtig genoeg een blok aan mijn been gezien ik op werkvlak ben veroordeelt tot entrepreneurship of interpreneurship. Maar dat eerste vanwege de vele risico's is niet meer haalbaar en dat tweede met de mentaliteit op de werkvloer is ook niet alles
 
Blijf op de hoogte. Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
Terug
Bovenaan