Uw reporter ter plekke maakte verslag over het leven van een gemiddelde Belg. Deze reportage heeft in totaal 70 jaar in beslag genomen, we tonen U in het kort de opvallendste momenten:
"Hallo, hier ben ik. Ik ben een peuter, heb een broertje en een zusje. Mijn ouders gaan kamperen voor de beste school in de gemeente, opdat ik er naar de school kan gaan. Hah, ja, zo moet dat, ik krijg steeds mijn zin en anders schop ik papa wel tegen zijn benen, die durft toch niks zeggen. Mama is nog makkelijker te overtuigen. Die heeft bang dat andere mensen haar een slechte moeder vinden, dat had ik al snel door. Daar profiteer ik van om mijn goesting te krijgen. Even mijn keel openzetten in het openbaar en ik heb wat ik wil.
Ik ga naar school en volg wat ik wil. Laat die ouwe zagers thuis maar mekkeren over mijn studies en toekomst. Ik doe toch wat ik wil zeker? Ik heb de laatste jaren zoveel gespijbeld tot ze hebben me laten volgen waar ik zin in had. Geen wiskunde en geen andere moeilijke vakken meer.
Er zijn nog een paar vakken waar ik dan nog geen zin voor heb om voor te studeren. Gevolg, vette buis. Maar daar is een oplossing voor hoor. Ik zeg gewoon dat de leraar mij niet kan verdragen en dan gaan de ouwtjes thuis wel naar de rechtbank, dat kunnen ze niet verliezen. Ze geloven toch dat ik zo een braaf ventje ben sinds ik nimmer spijbel. Ze zijn al eens naar een rechtbank geweest voor me. Die astrante leraar had niet eens een verzekering en moest zelf zijn advocaat betalen. Ge had eens moeten zien hoe rap ‘m was om mij een 7 te geven op 10. En toen was die onnozelaar zijn job ook nog kwijt, omdat de directeur geloofde dat hij een pik op mij had. Whahaha, wat ben ik toch goed!! Opzet gelukt! Naar het schijnt heeft die zich achteraf nog opgehangen ook nog, want hij kon zijn gezin nimmer onderhouden. Dan had ‘m maar zo niet op zijn strepen moeten gaan staan om mij te buizen, daar heb ik geen compassie mee, hoor.
Ik ben nu getrouwd, ik heb een schoon vrouw. Ze is juist niet slim genoeg, zo kan ik haar steeds overtroeven. Ik moet er niet aan denken dat ik een vrouw heb die slimmer is dan ik en meer verdiend dan ik, brrrr. Ik weet na 1 jaar huwelijk al wel niet meer wat tegen haar te zeggen, maar als ze zich ’s avonds maar op haar knieën zet, heb ik daar geen problemen mee.
Ik weet wel niet wat ze voor haar verjaardag zou willen. Ik zal het haar niet vragen, of ze begint weer te zagen om ne kleine te kopen. Mja, een van dees laat ze toch achter mijn gat haar pil en heb ik toch prijs. Ik zal maar eens op een forum vragen wat die ander venten zoal kopen voor hun vrouw om de kerk in het midden te houden.
Ik ben aan het bouwen. Mijn huis moet beter en groter worden dan het volk dat ik ken, ook al moet ik er 10 jaar gelei voor eten op mijn boterham. Ik ga niet onderdoen voor niemand. Ik zal desnoods wel een paar facturen niet betalen, zo kom ik er wel. Ik zal bij de minste prul reclameren en elk item misbruiken wat ik kan, zo vallen er zeker een aantal facturen weg. Een aannemer dacht mij op mijn gezicht te komen peren, hij zei dat door mensen als ik zaken failliet gaan. Mijn zorg niet, alleen mijn portemonnee telt. Ik ben hem gaan aangeven bij de politie en heb hem overgeschreven voor zwartwerk, dat zal hem leren mij te komen bedreigen. Hij was direct failliet, just tegoei!
Mijn broer en zus zijn ook frisse, die willen niet komen helpen op de bouw. Wat peinzen die wel wat ze zijn? Het is niet omdat ik hun niet geholpen heb op hunne bouw, dat ze het mij ook niet moeten helpen! Ik spreek nooit meer tegen ze, seh, wat denken die wel. Ik heb tegen mijn ouwe thuis gezegd dat ‘m 6 maanden onbetaald verlof moest pakken, opdat hij mijn bouw kan opvolgen, want ik moet gaan werken, ik heb daar geen tijd en goesting voor.
Vrienden, die heb ik niet echt. In mijn schooltijd had ik er wel een paar. Die maakten elk een deel van mijn huiswerk, ik kon die goed gebruiken. Achteraf heb ik die afgeschaft. Ik heb die niet nodig. Een mens heeft echt geen vrienden nodig, behalve als ze iets voor je kunnen doen.
Sommige mensen zijn ook zo rap onder een klak te vangen. Ge zegt er een paar vriendelijke woorden tegen, geeft ze wat bier, een friet en zaterdag staan ze al op je stoep om mee den hof helpen aan te planten. Toch zo gemakkelijk. Hopelijk eten ze wel niet teveel van mijn koeken tijdens hun werk. Bier van den Aldi zal ook wel goed zijn, zeker. Dat arm schaap dat komt helpen die diabetes heeft moet maar water drinken van de kraan.
Een van mijn vrienden werd ziek, die heb ik rap aan de kant laten staan. Zo een zielepoot, daar ben ik niks mee, hij kan nu toch nimmer komen helpen als ik hem nodig heb. Niet dat die zaagt over zijn ziekte, hij moet dan ook nog eens de stoere uithangen. ‘k Had liever gehad dat ‘m steen en been kloeg, dan kon ik nog zeggen dat hij niet den enigste was in de wereld met problemen, ik heb er ook. Zelfs dat gunt ‘m mij niet eens. Ik kan er niet tegen dat hij betaald wordt om niks meer te doen. Hij mankeert vanalles en het is altijd wat. Voor hij zijn diagnose had, dat ik altijd dat hij een vijs mankeerde. Nu heeft hij echt hoerenchance, hij mankeert toch wel echt iets serieus zeker? Nu kan ik er niet meer de zot mee houden, het plezier is er voor mij vanaf. En hij wordt betaald om niks te doen van mijn belastingsgeld, waar ik voor werken ga. Hij moest beschaamd zijn. Zieke mensen moesten een spuitje krijgen, dat dient tot niks meer in de maatschappij. En dan durft dat nog geld opdoen om naar een specialist te gaan, terwijl er toch niks meer aan te doen is. Nog meer geld opdoen? Hij is zo al afgetakeld genoeg, wat helpt dat nu nog! Allemaal van mijn belastingsgeld. Ik wil met hem niks meer te maken hebben, wat een schande is me dat!
Ik heb geen vrienden nodig, ik heb genoeg aan mijn gezin. Als ik mijn ei kwijt wil, vertel ik het wel tegen die snul op ’t werk die over mij zit. Een tijdje terug wou ‘m ene gaan drinken met mij. Ah, nee, eh, ik heb wel wat anders te doen dan naar zijn gezaag te luisteren! Zijn problemen interesseren me niet!
Ondertussen heb ik al twee klein mannen rondlopen. Makkelijke kinderen, zenne. Toen ze klein waren, zette ik ze ne video op als ze thuis zijn en ik hoorde ze niet. Ik heb hun kamer voorzien met douche, alle aansluitingen voor TV, games en internet en ik heb er geen last van. Ik moet den oudste wel eens aanspreken over zijn gsm-kosten, da’s niet te doen. Tiens, da’s waar ook, ik heb die in 3 weken niet gezien. Dat komt ervan als ge niet samen op hetzelfde uur thuis komt.
Het was toch makkelijker als ze naar de bomma en bompa konden hoor. Gratis crèche en ik moest er niet naar omkijken. Ik heb ze wel eens hun les moeten spellen. Ze moesten ophouden om me ’s avonds te bellen om mijn kinderen te gaan ophalen. Ze hebben zelf ook een wagen, naft kost geld! En daarbij, als ze toch daar zijn, kunnen ze er beter blijven dan op mijn kap te komen zitten.
Ik zal content zijn dat ze zelf kunnen autorijden, want ze gaan elke avond ergens heen, van tekenles naar ballet, enz. Mijn vrouw en ik wisselen elke maand af om ze rond te brengen ’s avonds. Ik vraag me trouwens af wat zij doet als het mijn beurt is. Maar, dan moet ze weten wat ik doe als het haren toer is om rond te rijden en dat vermijd ik liever als de pest. Wat niet weet, niet deert.
Ik ben mijn werk kwijtgeraakt. Die economische crisis ook. Ik, die mij zo uitsloofde voor mijn job, wat een schande! Ik heb de week voor mijn ontslag mijn baas nog gewezen op de reglementen, want hij ging een uitzondering maken voor 1 klant. Begint ‘m daar tegen mij te discuteren, ‘k heb ‘m eens de volle waarheid gezegd, recht in zijn bakkes, wat peinst die omhooggevallen snotaap wel niet! Ze kwamen van overal kijken hoe ik voor mezelf en het bedrijf durfde op te komen, vanuit hunne bureau. Ik zit zoveel met het bedrijf in en dan nog ontslaan ze me. Ik zal op de volgende job heel wat minder mijn best doen, wat denken ze wel niet!
Nu ik werkloos ben, zitten ze op mijn kap om te zien of ik wel werk zoek. Ik heb genoeg maandelijks afgedragen om mijn eigen nu toch wel even te gunnen om werk te zoeken terwijl vadertje staat mij betaald. Ik wil werk doen wat ik graag wil doen, niks anders. En als het niet genoeg betaalt, mogen ze het in hun gat steken ook nog. Ik zal desnoods mijn ouwtjes wel wat geld afpersen, die hebben toch niks meer nodig de komende dertig jaar. En wat denken die aan de staat wel niet? Ik, bijscholing volgen? Vanzeleven niet, ik ben slim genoeg, ik behoef niks extra te leren, ze moeten dan van de staat mij maar werk geven dat bij me past. En anders moeten ze maar eens ophouden met de jeugd dopgeld te geven, ik verdien dat meer dan een ander, want ik heb jaren gewerkt en zij niet!
Mijn ouders worden sukkelachtig, zucht, nu dat weer. Ge denkt toch ni dat ik voor hen ga zorgen zeker, ze kunnen een peekeshuis in. Ik zal af en toe wel eens binnenspringen, want ik moet toch zorgen dat ze mijn erfenis niet aan het een of andere goede doel geven. Eens wat dreigen dat ze hun eerste achterkleinkind nimmer mogen zien, dat helpt meestal wel. En het is te hopen dat ze rap den hoek om zijn, dan kan ik mij eindelijk eens een sportwagen kopen.
Ik ben ondertussen gescheiden. Sja, ik ben 1 van de 71% in de statistieken hee. Mijn schuld ni. Mijn ex zei dat ze het beu was om genegeerd te worden. Stom wijf. Pff, zo ne goeie sex als bij mij gaat ze nooit nimmer krijgen. Na elke dag hetzelfde standje met haar al 20 jaar op een stuk, ik ben ondertussen expert vogelen!
Ik heb een ander leren kennen, een van 30 jaar jonger. Nu willen mijn kinderen nimmer klappen tegen mij, ze zeggen da die op mijn erfenis uit is. Ellendig tuig, wat denken die wel niet da ze zijn! Ik doe toch mee mijn centen wat ik wil zeker! Ik onterf ze, da zal ze leren!
Hier zit ik dan, in een peekeshuis. Er is geen kat die tegen mij spreekt. Mijn kinderen hebben het goedkoopste rusthuis genomen en ik had er niks aan te zeggen. Mijn geld was op aan die troela, die is met de noorderzon verdwenen. Ik koop speciaal kinderen opdat ze voor mij zouden zorgen in mijn oude dag. Ondankbare honden zijn het. Nu zeggen ze tegen de rechter dat ze mij in geen jaren hebben gezien en die ambetantige zak oordeelt dat ze voor mij niet moeten betalen. Nu zit ik hier met 8 op een kamer, dat trekt toch nergens op!!
Doch, mijn 3 vroeger naaste buren zitten hier ook. Ge moet niet peinzen dat die goedendag zeggen. Den overbuur zijn vrouw heb ik eens goed overkropen na een straat-BBQ. Sindsdien spreekt die zak nimmer tegen me. Dan moet ‘m z’n vrouw maar aan een koord leggen, mijn schuld niet dat ze het wou.
De buurman van de rechtse kant vroeger zegt ook al geen bakkes tegen me. Allez, ik heb er nog voor gezorgd dat hij geen garage mocht zetten, dat bespaarde hem toch geld? Stedenbouw was zo lomp om in haar voorschriften te zetten dat ze toestemming van de buren moesten hebben. Ge gaat toch niet peinzen dat ik hem dat ging gunnen zeker. Nee, die mens had mij niks misdaan, maar ik wil beslissen wat in zijnen hof komt, punt amen en uit. Ik moest er wel op zitten kijken de komende 30 jaar!! En die onnozelaar sprak dan nog tegen mij, tot ik mijn illegale carport zette, toen was ‘m giftig, zenne. Eigenlijk moet die zak nimmer spreken tegen mij, want die heeft mijn carport laten afbreken, hoe durfde hij!
Die links naast me woonde, dat was ook een kieken zeg. Zijn boom in het midden van zijn hof gaf schaduw op mijn veranda tussen 2 en 3 uur in de namiddag. Hij wilde hem niet uitdoen en van het stadhuis kreeg ik geen gelijk, ze zeiden dat de boom er wettelijk correct stond. En mijn uur verlies van zonlicht dan? Wat een zeikers! Toen heb ik die boom kapotgegoten achter zijne rug, direct opgelost! Nu is meneer nog te schoon om tegen mij goedendag te zeggen ook nog en dat terwijl hij geen blaren meer moest opzuigen dankzij mij!
Allee, ‘k zit hier nu al 2 uur op de pot. Wanneer komt die zeug van een verpleegster mij er nu eens vanaf halen? Misschien is ze lastig omdat ik haar laten ontslagen heb. Ik wou aan haar tetten tasten en ze liet het niet toe. Ik ben oud maar heb ook nog goesting, zeg! Ik heb toen gezegd tegen de directrice van het rusthuis dat ze mij geslagen had. Dat zal die teef leren, seh.
Allee, waar zit die nu, want ik wil internetten. Ik heb anders niemand meer om tegen te praten. Forums zijn plezant. Ge kunt er kakken op de mensen hunne kop, ze kennen je toch niet persoonlijk. Er zijn er wel die niet ophouden om tegen mij te durven discuteren. Wat een lef!! Ik weet toch wel beter zeker, ik alleen heb recht van spreken, want als ze het niet hebben meegemaakt, moeten ze hunne mond houden. En dan durven ze nog te zeggen tegen mij dat ze ook recht hebben op een mening. Wat denken die wel niet dat ze zijn? En dan zijn ze lastig als ik zeg dat ze zeikers zijn.
Mensen kunnen ook niks meer verdragen, hee. Dat is de Nationale Ontevredenheid die hier heerst in dit land. Het is hier toch echt een triestig land geworden. Allez, ellendige verpleegster, ik zit hier al 3 uur op mijn pot. Waar blijft die nu??? Niemand? Is er niemand die me hoort???"
"Hallo, hier ben ik. Ik ben een peuter, heb een broertje en een zusje. Mijn ouders gaan kamperen voor de beste school in de gemeente, opdat ik er naar de school kan gaan. Hah, ja, zo moet dat, ik krijg steeds mijn zin en anders schop ik papa wel tegen zijn benen, die durft toch niks zeggen. Mama is nog makkelijker te overtuigen. Die heeft bang dat andere mensen haar een slechte moeder vinden, dat had ik al snel door. Daar profiteer ik van om mijn goesting te krijgen. Even mijn keel openzetten in het openbaar en ik heb wat ik wil.
Ik ga naar school en volg wat ik wil. Laat die ouwe zagers thuis maar mekkeren over mijn studies en toekomst. Ik doe toch wat ik wil zeker? Ik heb de laatste jaren zoveel gespijbeld tot ze hebben me laten volgen waar ik zin in had. Geen wiskunde en geen andere moeilijke vakken meer.
Er zijn nog een paar vakken waar ik dan nog geen zin voor heb om voor te studeren. Gevolg, vette buis. Maar daar is een oplossing voor hoor. Ik zeg gewoon dat de leraar mij niet kan verdragen en dan gaan de ouwtjes thuis wel naar de rechtbank, dat kunnen ze niet verliezen. Ze geloven toch dat ik zo een braaf ventje ben sinds ik nimmer spijbel. Ze zijn al eens naar een rechtbank geweest voor me. Die astrante leraar had niet eens een verzekering en moest zelf zijn advocaat betalen. Ge had eens moeten zien hoe rap ‘m was om mij een 7 te geven op 10. En toen was die onnozelaar zijn job ook nog kwijt, omdat de directeur geloofde dat hij een pik op mij had. Whahaha, wat ben ik toch goed!! Opzet gelukt! Naar het schijnt heeft die zich achteraf nog opgehangen ook nog, want hij kon zijn gezin nimmer onderhouden. Dan had ‘m maar zo niet op zijn strepen moeten gaan staan om mij te buizen, daar heb ik geen compassie mee, hoor.
Ik ben nu getrouwd, ik heb een schoon vrouw. Ze is juist niet slim genoeg, zo kan ik haar steeds overtroeven. Ik moet er niet aan denken dat ik een vrouw heb die slimmer is dan ik en meer verdiend dan ik, brrrr. Ik weet na 1 jaar huwelijk al wel niet meer wat tegen haar te zeggen, maar als ze zich ’s avonds maar op haar knieën zet, heb ik daar geen problemen mee.
Ik weet wel niet wat ze voor haar verjaardag zou willen. Ik zal het haar niet vragen, of ze begint weer te zagen om ne kleine te kopen. Mja, een van dees laat ze toch achter mijn gat haar pil en heb ik toch prijs. Ik zal maar eens op een forum vragen wat die ander venten zoal kopen voor hun vrouw om de kerk in het midden te houden.
Ik ben aan het bouwen. Mijn huis moet beter en groter worden dan het volk dat ik ken, ook al moet ik er 10 jaar gelei voor eten op mijn boterham. Ik ga niet onderdoen voor niemand. Ik zal desnoods wel een paar facturen niet betalen, zo kom ik er wel. Ik zal bij de minste prul reclameren en elk item misbruiken wat ik kan, zo vallen er zeker een aantal facturen weg. Een aannemer dacht mij op mijn gezicht te komen peren, hij zei dat door mensen als ik zaken failliet gaan. Mijn zorg niet, alleen mijn portemonnee telt. Ik ben hem gaan aangeven bij de politie en heb hem overgeschreven voor zwartwerk, dat zal hem leren mij te komen bedreigen. Hij was direct failliet, just tegoei!
Mijn broer en zus zijn ook frisse, die willen niet komen helpen op de bouw. Wat peinzen die wel wat ze zijn? Het is niet omdat ik hun niet geholpen heb op hunne bouw, dat ze het mij ook niet moeten helpen! Ik spreek nooit meer tegen ze, seh, wat denken die wel. Ik heb tegen mijn ouwe thuis gezegd dat ‘m 6 maanden onbetaald verlof moest pakken, opdat hij mijn bouw kan opvolgen, want ik moet gaan werken, ik heb daar geen tijd en goesting voor.
Vrienden, die heb ik niet echt. In mijn schooltijd had ik er wel een paar. Die maakten elk een deel van mijn huiswerk, ik kon die goed gebruiken. Achteraf heb ik die afgeschaft. Ik heb die niet nodig. Een mens heeft echt geen vrienden nodig, behalve als ze iets voor je kunnen doen.
Sommige mensen zijn ook zo rap onder een klak te vangen. Ge zegt er een paar vriendelijke woorden tegen, geeft ze wat bier, een friet en zaterdag staan ze al op je stoep om mee den hof helpen aan te planten. Toch zo gemakkelijk. Hopelijk eten ze wel niet teveel van mijn koeken tijdens hun werk. Bier van den Aldi zal ook wel goed zijn, zeker. Dat arm schaap dat komt helpen die diabetes heeft moet maar water drinken van de kraan.
Een van mijn vrienden werd ziek, die heb ik rap aan de kant laten staan. Zo een zielepoot, daar ben ik niks mee, hij kan nu toch nimmer komen helpen als ik hem nodig heb. Niet dat die zaagt over zijn ziekte, hij moet dan ook nog eens de stoere uithangen. ‘k Had liever gehad dat ‘m steen en been kloeg, dan kon ik nog zeggen dat hij niet den enigste was in de wereld met problemen, ik heb er ook. Zelfs dat gunt ‘m mij niet eens. Ik kan er niet tegen dat hij betaald wordt om niks meer te doen. Hij mankeert vanalles en het is altijd wat. Voor hij zijn diagnose had, dat ik altijd dat hij een vijs mankeerde. Nu heeft hij echt hoerenchance, hij mankeert toch wel echt iets serieus zeker? Nu kan ik er niet meer de zot mee houden, het plezier is er voor mij vanaf. En hij wordt betaald om niks te doen van mijn belastingsgeld, waar ik voor werken ga. Hij moest beschaamd zijn. Zieke mensen moesten een spuitje krijgen, dat dient tot niks meer in de maatschappij. En dan durft dat nog geld opdoen om naar een specialist te gaan, terwijl er toch niks meer aan te doen is. Nog meer geld opdoen? Hij is zo al afgetakeld genoeg, wat helpt dat nu nog! Allemaal van mijn belastingsgeld. Ik wil met hem niks meer te maken hebben, wat een schande is me dat!
Ik heb geen vrienden nodig, ik heb genoeg aan mijn gezin. Als ik mijn ei kwijt wil, vertel ik het wel tegen die snul op ’t werk die over mij zit. Een tijdje terug wou ‘m ene gaan drinken met mij. Ah, nee, eh, ik heb wel wat anders te doen dan naar zijn gezaag te luisteren! Zijn problemen interesseren me niet!
Ondertussen heb ik al twee klein mannen rondlopen. Makkelijke kinderen, zenne. Toen ze klein waren, zette ik ze ne video op als ze thuis zijn en ik hoorde ze niet. Ik heb hun kamer voorzien met douche, alle aansluitingen voor TV, games en internet en ik heb er geen last van. Ik moet den oudste wel eens aanspreken over zijn gsm-kosten, da’s niet te doen. Tiens, da’s waar ook, ik heb die in 3 weken niet gezien. Dat komt ervan als ge niet samen op hetzelfde uur thuis komt.
Het was toch makkelijker als ze naar de bomma en bompa konden hoor. Gratis crèche en ik moest er niet naar omkijken. Ik heb ze wel eens hun les moeten spellen. Ze moesten ophouden om me ’s avonds te bellen om mijn kinderen te gaan ophalen. Ze hebben zelf ook een wagen, naft kost geld! En daarbij, als ze toch daar zijn, kunnen ze er beter blijven dan op mijn kap te komen zitten.
Ik zal content zijn dat ze zelf kunnen autorijden, want ze gaan elke avond ergens heen, van tekenles naar ballet, enz. Mijn vrouw en ik wisselen elke maand af om ze rond te brengen ’s avonds. Ik vraag me trouwens af wat zij doet als het mijn beurt is. Maar, dan moet ze weten wat ik doe als het haren toer is om rond te rijden en dat vermijd ik liever als de pest. Wat niet weet, niet deert.
Ik ben mijn werk kwijtgeraakt. Die economische crisis ook. Ik, die mij zo uitsloofde voor mijn job, wat een schande! Ik heb de week voor mijn ontslag mijn baas nog gewezen op de reglementen, want hij ging een uitzondering maken voor 1 klant. Begint ‘m daar tegen mij te discuteren, ‘k heb ‘m eens de volle waarheid gezegd, recht in zijn bakkes, wat peinst die omhooggevallen snotaap wel niet! Ze kwamen van overal kijken hoe ik voor mezelf en het bedrijf durfde op te komen, vanuit hunne bureau. Ik zit zoveel met het bedrijf in en dan nog ontslaan ze me. Ik zal op de volgende job heel wat minder mijn best doen, wat denken ze wel niet!
Nu ik werkloos ben, zitten ze op mijn kap om te zien of ik wel werk zoek. Ik heb genoeg maandelijks afgedragen om mijn eigen nu toch wel even te gunnen om werk te zoeken terwijl vadertje staat mij betaald. Ik wil werk doen wat ik graag wil doen, niks anders. En als het niet genoeg betaalt, mogen ze het in hun gat steken ook nog. Ik zal desnoods mijn ouwtjes wel wat geld afpersen, die hebben toch niks meer nodig de komende dertig jaar. En wat denken die aan de staat wel niet? Ik, bijscholing volgen? Vanzeleven niet, ik ben slim genoeg, ik behoef niks extra te leren, ze moeten dan van de staat mij maar werk geven dat bij me past. En anders moeten ze maar eens ophouden met de jeugd dopgeld te geven, ik verdien dat meer dan een ander, want ik heb jaren gewerkt en zij niet!
Mijn ouders worden sukkelachtig, zucht, nu dat weer. Ge denkt toch ni dat ik voor hen ga zorgen zeker, ze kunnen een peekeshuis in. Ik zal af en toe wel eens binnenspringen, want ik moet toch zorgen dat ze mijn erfenis niet aan het een of andere goede doel geven. Eens wat dreigen dat ze hun eerste achterkleinkind nimmer mogen zien, dat helpt meestal wel. En het is te hopen dat ze rap den hoek om zijn, dan kan ik mij eindelijk eens een sportwagen kopen.
Ik ben ondertussen gescheiden. Sja, ik ben 1 van de 71% in de statistieken hee. Mijn schuld ni. Mijn ex zei dat ze het beu was om genegeerd te worden. Stom wijf. Pff, zo ne goeie sex als bij mij gaat ze nooit nimmer krijgen. Na elke dag hetzelfde standje met haar al 20 jaar op een stuk, ik ben ondertussen expert vogelen!
Ik heb een ander leren kennen, een van 30 jaar jonger. Nu willen mijn kinderen nimmer klappen tegen mij, ze zeggen da die op mijn erfenis uit is. Ellendig tuig, wat denken die wel niet da ze zijn! Ik doe toch mee mijn centen wat ik wil zeker! Ik onterf ze, da zal ze leren!
Hier zit ik dan, in een peekeshuis. Er is geen kat die tegen mij spreekt. Mijn kinderen hebben het goedkoopste rusthuis genomen en ik had er niks aan te zeggen. Mijn geld was op aan die troela, die is met de noorderzon verdwenen. Ik koop speciaal kinderen opdat ze voor mij zouden zorgen in mijn oude dag. Ondankbare honden zijn het. Nu zeggen ze tegen de rechter dat ze mij in geen jaren hebben gezien en die ambetantige zak oordeelt dat ze voor mij niet moeten betalen. Nu zit ik hier met 8 op een kamer, dat trekt toch nergens op!!
Doch, mijn 3 vroeger naaste buren zitten hier ook. Ge moet niet peinzen dat die goedendag zeggen. Den overbuur zijn vrouw heb ik eens goed overkropen na een straat-BBQ. Sindsdien spreekt die zak nimmer tegen me. Dan moet ‘m z’n vrouw maar aan een koord leggen, mijn schuld niet dat ze het wou.
De buurman van de rechtse kant vroeger zegt ook al geen bakkes tegen me. Allez, ik heb er nog voor gezorgd dat hij geen garage mocht zetten, dat bespaarde hem toch geld? Stedenbouw was zo lomp om in haar voorschriften te zetten dat ze toestemming van de buren moesten hebben. Ge gaat toch niet peinzen dat ik hem dat ging gunnen zeker. Nee, die mens had mij niks misdaan, maar ik wil beslissen wat in zijnen hof komt, punt amen en uit. Ik moest er wel op zitten kijken de komende 30 jaar!! En die onnozelaar sprak dan nog tegen mij, tot ik mijn illegale carport zette, toen was ‘m giftig, zenne. Eigenlijk moet die zak nimmer spreken tegen mij, want die heeft mijn carport laten afbreken, hoe durfde hij!
Die links naast me woonde, dat was ook een kieken zeg. Zijn boom in het midden van zijn hof gaf schaduw op mijn veranda tussen 2 en 3 uur in de namiddag. Hij wilde hem niet uitdoen en van het stadhuis kreeg ik geen gelijk, ze zeiden dat de boom er wettelijk correct stond. En mijn uur verlies van zonlicht dan? Wat een zeikers! Toen heb ik die boom kapotgegoten achter zijne rug, direct opgelost! Nu is meneer nog te schoon om tegen mij goedendag te zeggen ook nog en dat terwijl hij geen blaren meer moest opzuigen dankzij mij!
Allee, ‘k zit hier nu al 2 uur op de pot. Wanneer komt die zeug van een verpleegster mij er nu eens vanaf halen? Misschien is ze lastig omdat ik haar laten ontslagen heb. Ik wou aan haar tetten tasten en ze liet het niet toe. Ik ben oud maar heb ook nog goesting, zeg! Ik heb toen gezegd tegen de directrice van het rusthuis dat ze mij geslagen had. Dat zal die teef leren, seh.
Allee, waar zit die nu, want ik wil internetten. Ik heb anders niemand meer om tegen te praten. Forums zijn plezant. Ge kunt er kakken op de mensen hunne kop, ze kennen je toch niet persoonlijk. Er zijn er wel die niet ophouden om tegen mij te durven discuteren. Wat een lef!! Ik weet toch wel beter zeker, ik alleen heb recht van spreken, want als ze het niet hebben meegemaakt, moeten ze hunne mond houden. En dan durven ze nog te zeggen tegen mij dat ze ook recht hebben op een mening. Wat denken die wel niet dat ze zijn? En dan zijn ze lastig als ik zeg dat ze zeikers zijn.
Mensen kunnen ook niks meer verdragen, hee. Dat is de Nationale Ontevredenheid die hier heerst in dit land. Het is hier toch echt een triestig land geworden. Allez, ellendige verpleegster, ik zit hier al 3 uur op mijn pot. Waar blijft die nu??? Niemand? Is er niemand die me hoort???"
