Tot nu toe vind ik op verschillende plaatsen terug dat men zoveel mogelijk moet kiezen voor isolatiematerialen met een lage brandklasse. Voor het dak lijkt me dit logisch: als het brand wil je niet dat het dak snel opbrand en ook niet dat de brand snel verspreid wordt doordat het materiaal zeer brandbaar is en bijv. druppels begint te vormen.
Voor de muurisolatie en de vloer lijkt dit echter irrelevant, of heb ik het fout?
PUR, EPS en XPS scoren hierop slecht, maar de meeste biologische producten ook. Daarnaast zit er in veel minerale wol ook hard, dat kan branden of toch minstens door de hitte kan ontbinden.
De vraag is dus: hoeveel belang moet je er aan hechten?
Voor de muurisolatie en de vloer lijkt dit echter irrelevant, of heb ik het fout?
PUR, EPS en XPS scoren hierop slecht, maar de meeste biologische producten ook. Daarnaast zit er in veel minerale wol ook hard, dat kan branden of toch minstens door de hitte kan ontbinden.
De vraag is dus: hoeveel belang moet je er aan hechten?